Aktualności

Polska

16 gru 2015

13 17
Kłosuj Komentuj Ulubione

Mamy już 192 Kół Tradycyjnych i Nowoczesnych! Zobaczcie kto zdobył Tytuł :)

Już 193 koła wykonało kroki, które zapewnią im zdobycie Tytułu „Koło Tradycyjne i Nowoczesne” i z każdym dniem Was przybywa! Piszecie o wyjątkowych wydarzeniach, cennych wartościach, pokazujecie innym swoje fantastyczne rękodzieło i talenty artystyczne. Przekazujecie całej Polsce coś bardzo ważnego, a przy tym zdobywacie kolejne kroki do Tytułu „Koło Tradycyjne i Nowoczesne”. Poniżej przedstawiamy listę szczęśliwców, którzy już zapracowali sobie na to wyjątkowe wyróżnienie:

Koło Gospodyń Wiejskich Lipowe

Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Wsi Bysławek "OdNowa"

Koło Gospodyń Wiejskich Żądło

Koło Gospodyń Wiejskich Perlino

"Paradne Gosposie"  Koło Gospodyń Kasinka Mała

Koło Gospodyń Wiejskich Podstoła

Koło Gospodyń Wiejskich Wisła Głębce

Koło Gospodyń Wiejskich w Woli Zabierzowskiej

Koło Gospodyń Wiejskich nad Wolicą

Koło Gospodyń Wiejskich Bobowo Koniczynki

Koło Gospodyń Wiejskich w Mogilnie Małym

Koło Gospodyń Wiejskich Nicponia

Koło Gospodyń Wiejskich "Lesianki"

Koło Gospodyń Wiejskich Kuleje

Sołectwo Rząśnik Majdan

Koło Gospodyń Wiejskich w Wiadrowie

Koło Gospodyń Wiejskich Mstowianki Mstów

Koło Gospodyń Wiejskich Bajdy

Koło Gospodyń Wiejskich Florianki

Koło Gospodyń Wiejskich Dziekanowice

Koło Gospodyń Wiejskich w Żerechowie

Koło Miłośniczek Rękodzieła Artystycznego "Kleszczynki"

Koło Kobiet Kreatywnych Gminy Aleksandrów

Koło Gospodyń Wiejskich w Gruszczynie

Stowarzyszenie Gospodyń Wiejskich w Woli Skromowskiej

Koło Gospodyń Wiejskich Hruszów

Koło Gospodyń Wiejskich w Wohyniu

Koło Gospodyń Wiejskich w Siedlcu

Koło Gospodyń Wiejskich w Dębinie

Koło Gospodyń Wiejskich Janowice

Koło Gospodyń Wiejskich Brzeźno Wielkie

Koło Gospodyń Wiejskich Nowoczesna Pani Bratwin

Koło Gospodyń Wiejskich Przychowa

Koło Gospodyń Wiejskich nr I Nowa Wieś

Koło Gospodyń Wiejskich Bodzanowo Drugie

Koło Gospodyń Wiejskich Zaborze

Koło Gospodyń Wiejskich Białkowice

Koło Gospodyń Wiejskich Trębolanki

Koło Gospodyń Wiejskich w Brzezinach (lubelskie)

Koło Gospodyń Wiejskich Dankowice

Koło Gospodyń Wiejskich w Chocianowcu

Koło Gospodyń Wiejskich Grabowiec-Góra

Koło Gospodyń Wiejskich w Pisarzowicach

Koło Gospodyń Wiejskich Zbytków

Koło Gospodyń Wiejskich w Białym Kościele

Koło Gospodyń Wiejskich "Morwa Biała" W Jaroszowie

Koło Gospodyń Wiejskich Pianki

Koło Gospodyń Wiejskich Wsi Pobiednik Mały

Koło Gospodyń Wiejskich Natolin

Koło Gospodyń Wiejskich w Gałdowie "Perełki"

Stowarzyszenie - Koło Gospodyń Wiejskich  ''KANWA' w Orchowie

Koło Gospodyń Wiejskich w Suminie

Stowarzyszenie Gospodyń Wiejskich "Górzanki"

Koło Gospodyń Wiejskich Ciuślice

Koło Gospodyń Wiejskich Kolonia Ręczno i Łęki Królewskie

Koło Gospodyń Wiejskich Ornontowice

Koło Gospodyń Wiejskich Bronisław

Koło Gospodyń Wiejskich w Dziemianach

Koło Gospodyń Wiejskich Stara Zagość

Stowarzyszenie Koło Gospodyń Wiejskich "Kępianki

Koło Gospodyń Wiejskich Jabłowo

Koło Gospodyń Wiejskich Brzeziny (katowickie)

Koło Gospodyń Wiejskich Żarnówka

Koło Gospodyń Wiejskich Medynia Głogowska

Stowarzyszenie NIVA

Stowarzyszenie Koło Gospodyń Wiejskich "Siedlisko-Stryszawa Górna"

Koło Gospodyń Wiejskich w Wyszmontowie

Koło Gospodyń Wiejskich Umianowice
Koło Gospodyń Wiejskich - Zespół Śpiewaczy Jabłonna Druga
Koło Gospodyń Wiejskich Pantalowice
Stowarzyszenie Koło Gospodyń Wiejskich Olszówka
Koło Gospodyń Wiejskich z Żerocina
Koło Gospodyń Wiejskich w Wijewie
Koło Gospodyń Wiejskich Tomaszów Bolesławiecki

Koło Gospodyń Wiejskich w Woli Radłowskiej

Stowarzyszenie Koło Gospodyń Wiejskich w Łąkorzu

Koło Gospodyń Wiejskich Osiek

Koło Gospodyń Wiejskich Czechy

Koło Gospodyń Wiejskich Ożary-"Ożaranki"

Koło Gospodyń Wiejskich Broniszów

Stowarzyszenie Kobiet Wiejskich Poźrzadlanki

Stowarzyszenie "Zasowianki"

Koło Gospodyń Wiejskich im. Heleny Jabłonowskiej w Straszęcinie

Koło Gospodyń Wiejskich Klonowo

Stowarzyszenie Koło Nowa Gospodyni w Krasnem

Koło Gospodyń Wiejskich Siedliszczanie 

Koło Gospodyń Wiejskich Byczyna kolonia

Koło Gospodyń Wiejskich Drohobyczka/Grupa Śpiwacza "Porębianki"

Koło Gospodyń Wiejskich Jejkowice
Koło Gospodyń Wiejskich Kiełczówka
Koło Gospodyń Wiejskich Najmowo
Koło Gospodyń Wiejskich przy Towarzystwie Przyjaciół Wsi Bieliniec

Koło Gospodyń Wiejskich w Nowej Wsi

Koło Gospodyń Wiejskich w Pisarzowej

Koło Gospodyń Wiejskich w Furmanach

Koło Gospodyń Wiejskich Rodaki

Koło Gospodyń Wiejskich Góry

Koło Gospodyń Wiejskich Jajczaki- Strugi

Koło Gospodyń Wiejskich w Ratajach

Stowarzyszenie Młodów-Głębokie

Koło Gospodyń Wiejskich "Milczanki"

Koło Gospodyń Wiejskich Tuczempy

Koło Gospodyń Wiejskich w Gorzycach

Gospodynie z Trzcielina

Koło Gospodyń Wiejskich w Równem

Koło Gospodyń Wiejskich Pielgrzymka

Koło Gospodyń Wiejskich Stradzew

Kółko Rolnicze Mylin

Koło Gospodyń Wiejskich Międzybrodzie Żywieckie

Koło Gospodyń Wiejskich w Zagorzycach Górnych

Stowarzyszenie - Koło Gospodyń Wiejskich "Źródełko" w Kolbarku

Stowarzyszenie Mieszkańców Przedmieścia Zastawie

Koło Gospodyń Wiejskich w Wólce Orłowskiej

Koło Gospodyń Wiejskich w Mnichowie

Stowarzyszenie Gospodyń Wiejskich w Łańcach

Koło Gospodyń Wiejskich Karniowice

Koło Gospodyń Wiejskich w Lutomi Dolnej

Koło Gospodyń Wiejskich Świnna Poręba

Koło Gospodyń Wiejskich w Grabownicy

Stowarzyszenie Gospodynie ze Spytkowic

Koło Gospodyń Wiejskich Kobiet Aktywnych "Od-Nova" Bielczyny

Koło Gospodyń Wiejskich w Porąbce

Koło Gospodyń Wiejskich w Bałtowie

Koło Gospodyń Wiejskich Kostrzyna - Kotary

Koło Gospodyń Wiejskich Podlęże

Koło Gospodyń Wiejskich Mierzyce

Koło Gospodyń Wiejskich Czarlin

Koło Gospodyń Wiejskich Markowa

Koło Gospodyń Wiejskich Kałuże

Stowarzyszenie Kobiet Gminy Stare Pole "Tradycja"

Stowarzyszenie Koło Gospodyń Wiejskich Jagna

Koło Gospodyń Wiejskich Korytniczanki

Stowarzyszenie Babinianki

Koło Gospodyń Wiejskich Bielowicko

Koło Gospodyń Wiejskich Raków

Koło Gospodyń Wiejskich Stefankowice "Europejki"

Koło Gospodyń Wiejskich Świetlica Ozorowice społeczność

Koło Gospodyń Wiejskich Sławoszew

Koło Gospodyń Wiejskich w Bobrówce

Koło Gospodyń Wiejskich w Uhercach Mineralnych

Koło Gospodyń Wiejskich Pomyków

Koło Gospodyń Wiejskich Lipnik

Koło Gospodyń Wiejskich w Izdebniku

Koło Gospodyń Wiejskich Średnia

Koło Gospodyń Wiejskich Mniszki

Stowarzyszenie Koło Gospodyń "Razem"w Troszynie

Koło Gospodyń Wiejskich Adamów

Koło Gospodyń Wiejskich Kłocko

Koło Gospodyń Wiejskich w Zebrzydowicach 

Koło Gospodyń Wiejskich Stasiówka

Koło Gospodyń wiejskich w Przyłęku Dużym

Loża Czarnych Lasek Stowarzyszenie Gospodyń Wiejskich Czarnego Lasu

Koło Gospodyń Wiejskich Jamielnik

Koło Gospodyń Wiejskich w Pstrążnej

Koło Gospodyń Wiejskich Jarosty

Koło Gospodyń Wiejskich w Sitnie

Koło Gospodyń Wiejskich w Turze Górnym

Koło Gospodyń Wiejskich "Kłączynianki"

Koło Gospodyń Wiejskich Gazomia Stara​

Koło Gospodyń Wiejskich "Kalinki" z Brzozowej

Koło Gospodyń Wiejskich Gniazdowo

Koło Gospodyń Wiejskich Miętkie

Koło Gospodyń Wiejskich w Hucie Tarnawackiej

Koło Gospodyń Wiejskich Podolsze

Koło Gospodyń Wiejskich "Wesołe Nutki" w Kadzidle

Koło Gospodyń Wiejskich w Niepli

Koło Gospodyń Wiejskich - "Krzemieniczanki"

Koło Gospodyń Wiejskich w Lubiatowie

Koło Gospodyń Wiejskich Otorowo

Stowarzyszenie NIEZNANOWICE.pl

Koło Gospodyń Wiejskich Łososina Górna

Stowarzyszenie Gospodyń Wiejskich w Woli Mieleckiej

Koło Gospodyń Wiejskich Łopuszna

Koło Gospodyń Wiejskich "ULINIANKI" w Ulinie Wielkiej

Koło Gospodyń Wiejskich w Olbrachcicach Wielkich

Koło Gospodyń Wiejskich w Rogach

Koło Gospodyń Wiejskich w Psarach Starych

Stowarzyszenie Kobiet Ogrodzima i Szadkowic "KOS" 

  Klub Kobiet Aktywnych Szpilki

Koło Gospodyń Wiejskich Igołomia

Stowarzyszenie Społeczno Kulturalne na Rzecz Rozwoju Wsi Szczawne i Kulaszne

Koło Gospodyń Wiejskich Wieszkowianki

Koło Gospodyń Wiejskich w Santoku

Koło Gospodyń Wiejskich w Sławkach

Koło Gospodyń Wiejskich Rączyna

Koło Gospodyń Wiejskich Ekobabki w Cedzynie

Koło Gospodyń Wiejskich w Skarżysku Kościelnym

Koło Gospodyń Wiejskich Chotowianki

Stowarzyszenie Razem dla wsi Żurawia-Włodzimierzewo

Koło Gospodyń Wiejskich w Grębocicach

Koło Gospodyń Wiejskich Wilkowice

Koło Gospodyń Wiejskich Rudniczanki z Kolonii Rudniki

 

 

Wszystkim pozostałym przypominamy, że aby zawalczyć o wyjątkowy Tytuł wystarczy wykonać 3 następujące kroki:

Krok 1. - Załóżcie stronę swojego koła na portalu mojeKGW.pl

Krok 2. - Dodajcie historię swojego koła w kategorii „O nas”

Krok 3. - Opublikujcie 2 artykuły w dwóch dowolnych kategoriach, tj.: Kulinaria, Talenty i pasje, Nasze Sukcesy, Rozrywka.

Po przejściu wszystkich kroków należy przesłać zgłoszenie za pośrednictwem formularza kontaktowego, znajdującego się w zakładce Kontakt, podając w treści nazwę koła, login organizacji i hasło „Koło Tradycyjne i Nowoczesne” (np. KGW Niezapominajka, KGW0001, „Koło Tradycyjne i Nowoczesne”).

Więcej szczegółów dotyczących zabawy znajdziecie TUTAJ.

 

Serdecznie zachęcamy wszystkie koła do aktywnego korzystania z portalu mojeKGW.pl. Jest to niesamowita okazja promocji Waszej działalności, a przy tym realizacja kolejnych kroków do zdobycia Tytułu „Koło Tradycyjne i Nowoczesne”.

Zapraszamy :)

 

Redakcja mojeKGW.pl ..

Udostępnij na facebook!

Wróć

Magdalena S.

Tak trzymać! Śpieszcie się bo odznaczeń ubywa;)

2

28 sty 2016, 19:30:12

Elżbieta C. z Koło Gospodyń Wiejskich Grabowiec-Góra

Bardzo dziękujemy za wyróżnienie.Gorąco pozdrawiamy całą redakcję KGW Grabowiec Góra

1

27 gru 2015, 09:52:48

Maria J. z Koło Gospodyń Wiejskich Biały Kościół

Jesteśmy na liście ,,szczęśliwców,,DZIĘKUJEMY,, i pozdrawiamy uczestników konkursu

1

19 sty 2016, 10:47:42

Ilona S. z Koło Gospodyń Wiejskich nad Wolicą

Tytuł zdobyty!

2

11 lut 2016, 19:10:39

Redakcja mojeKGW.pl ..

Podajemy link do artykułu z aktualną listą zdobywców tytułu "Koło Tradycyjne i Nowoczesne": http://mojekgw.pl/artykuly/pokaz/mamy-juz-110-kol-tradycyjnych-i-nowoczesnych-zobaczcie-kto-zdobyl-tytul,1138

1

11 lut 2016, 19:10:30

Stanisława S. z Koło Gospodyń Wiejskich w Mnichowie

Dziękujemy za odznakę "Koło Tradycyjne i Nowoczesne". Jest to dla nas ogromne wyróżnienie. Pozdrawiamy także wszystkie nagrodzone koła.

1

31 mar 2016, 22:47:52

Maria C. z Koło Gospodyń Wiejskich w Porąbce (nowosądeckie)

Bardzo dziękujemy za odznakę " Koło Tradycyjne i Nowoczesne" Pozdrawiamy redakcję oraz wszystkie nagrodzone Koła .

1

24 lut 2016, 14:13:25

Gabriela B. z Koło Gospodyń Wiejskich w Zebrzydowicach

Cudowna niespodzianka :)! Bardzo dziękujemy za przyznanie tytułu "Koło Tradycyjne i Nowoczesne".

1

11 kwi 2016, 11:15:48

Redakcja mojeKGW.pl ..

Cieszymy się, że Kół Tradycyjnych i Nowoczesnych sukcesywnie przybywa! Gratulujemy i cieszymy się razem z Wami! :-)

1

22 cze 2016, 15:19:51

Aleksandra Ł. z Koło Gospodyń Wiejskich w Hucie Tarnawackiej

Serdecznie dziękujemy !!!

1

8 lip 2016, 11:56:49

Sławomir P. z Stowarzyszenie NIEZNANOWICE.pl

Zgłoszenie wysłane, czekamy i działamy dalej :)

1

16 sie 2016, 08:59:01

Redakcja mojeKGW.pl ..

Tak trzymać Panie Sławomirze! :-) Gratulujemy odznaczenia!

0

16 sie 2016, 09:08:46

Paulina B.

Tradycyjnych i Nowoczesnych Kół wciąż przybywa! Serdecznie gratuluję!

0

7 wrz 2017, 16:32:57

Przeczytaj również wszystkie artykuły z kategorii >

Runy: Szept pradawnej magii

Ludzka fascynacja magicznymi symbolami sięga najdawniejszych czasów i jest głęboko zakorzeniona w naszej kulturze, religii i mitologii. Symbole takie jak pentagram, oko Horusa czy runy nordyckie były postrzegane jako nośniki tajemnej wiedzy, ochrony lub mocy. Ich siła tkwiła nie tylko w znaczeniu, ale także w aurze tajemnicy, która je otaczała. Dla wielu ludzi magiczne znaki stanowiły pomost między światem materialnym a duchowym, dając poczucie wpływu na los czy naturę. Do dziś pozostają one źródłem inspiracji i intrygi, zarówno w ezoteryce, jak i w popkulturze. Mistyka run: Jak korzystać z symboliki nordyckich run i ich znaczenia. Runy fascynują ludzi od wieków. Te tajemnicze znaki to starożytny alfabet, który z czasem zyskał również znaczenie magiczne i wróżebne. Dziś powracają do łask nie tylko wśród ezoteryków, ale i w codziennym stylu – od tatuaży po biżuterię z przesłaniem. Runy – od pisma do magii Na początku runy pełniły funkcję komunikacyjną – służyły ludom germańskim (w tym nordyckim) do zapisywania krótkich wiadomości na drewnie, kościach, metalu, a najczęściej na kamieniu. To właśnie od tej praktyki pochodzi określenie „kamienie runiczne”. Najstarsze znaleziska pochodzą z II wieku n.e., a ślady runicznych inskrypcji odnaleziono również w Polsce – w Rozwadowie nad Sanem. Jednak ich znaczenie szybko wykroczyło poza zwykłą komunikację. Według nordyckiej mitologii, runy zostały podarowane ludziom przez samego Odyna – boga mądrości, który zawisł na dziewięć dni na Yggdrasilu, Drzewie Świata, by zdobyć ich tajemną wiedzę. Z czasem Wikingowie zaczęli wierzyć, że znaki te mają magiczną moc. Wierzyli, że kryje się za nimi sekretna siła, dlatego używali ich do ochrony, rzucania zaklęć czy odczyniania uroków. Umieszczali je na biżuterii, broni, budynkach, dziobach statków, czy sztyletach. Nieprzypadkowo staronordyckie słowo „run” oznacza „szept”, „tajemnicę” lub „sekret”. Co kryje się w runie? Runy to nie tylko znaki – każda z nich ma własną nazwę, dźwięk oraz symboliczne znaczenie. Najstarszy i najbardziej znany typ pisma runicznego to Futhark, którego nazwa pochodzi od pierwszych sześciu run: Fehu, Uruz, Thurisaz, Ansuz, Raidho, Kenaz. Alfabet ten obejmuje 24 symbole (choć istnieją również warianty z 28 lub 31 znakami). Każda runa ma przypisane określone znaczenie, a także odpowiadający jej kolor, żywioł, drzewo czy zwierzę. Runy odwołują się do emocji, natury i sił boskich. Na przykład: Fehu to runa bogactwa, dobrobytu, ale i przestroga przed chciwością; Uruz symbolizuje siłę, zdrowie i energię seksualną; Thurisaz niesie ochronę, ogromną moc i ostrzega przed przeciwnościami losu; Ansuz łączy się z mądrością przodków, inspiracją i komunikacją duchową; Raidho oznacza podróż – zarówno fizyczną, jak i duchową; Kenaz to światło i ogień, kreatywność oraz seksualne pożądanie. Tak wygląda pełny Futhark Starszy: ᚠ – Fehu ᚢ – Uruz ᚦ – Thurisaz ᚨ – Ansuz ᚱ – Raidho ᚲ – Kenaz ᚷ – Gebo ᚹ – Wunjo ᚺ – Hagalaz ᚾ – Nauthiz ᛁ – Isa ᛃ – Jera ᛇ – Eihwaz ᛈ – Perthro ᛉ – Algiz ᛋ – Sowilo ᛏ – Tiwaz ᛒ – Berkano ᛖ – Ehwaz ᛗ – Mannaz ᛚ – Laguz ᛜ – Ingwaz ᛞ – Dagaz ᛟ – Othala Runy w praktyce Choć runy zniknęły z powszechnego użycia około roku 1000, w Skandynawii stosowano je aż do XV wieku. Dziś ich symbolika przeżywa prawdziwy renesans. Pojawiają się w ezoteryce, modzie, sztuce i popkulturze – od Tolkiena po biżuterię. Obecnie runy wykorzystywane są także w praktykach wróżebnych, do tworzenia tzw. skryptów runicznych – czyli kombinacji kilku znaków wspierających określone intencje: miłość, zdrowie, ochronę czy sukces. Takie skrypty można wykonać samodzielnie; podobnie jak runy – ważne jednak, aby odpowiednio oczyścić runy przed użyciem. Wystarczy pozostawić je na całą noc w blasku pełni księżyca, następnie umyć wodą ze studni, a potem zakopać w ziemi na dziewięć dni, by napełniły się energią. Runy można zapisywać na papierze, ryć w drewnie, metalu, kamieniu czy skórze. Coraz popularniejsze staje się zapisywanie swojego imienia za pomocą run – taki „runiczny podpis „działa jak talizman i przyciąga szczęście. Ważne jednak, by nosić go zawsze przy sobie. A czy runy naprawdę działają? Sprawdźmy to samodzielnie – oto kilka popularnych skryptów: • Na znalezienie pracy: Jera – Othala – Berkano • Na przyciągnięcie pieniędzy: Fehu – Ehwaz – Hagalaz – Uruz • Na poprawę zdrowia: Perthro – Raidho – Uruz – Algiz • Na szczęście w związku: Tiwaz – Ehwaz – Berkano – Ehwaz – Othala • Na spełnienie marzeń: Ansuz – Jera – Fehu Zarówno jako estetyczne symbole, jak i duchowe narzędzia, runy idealnie wpisują się w nowoczesny trend poszukiwania głębszego znaczenia i kontaktu z intuicją. Może dlatego tak często pojawiają się na naszych palcach, w kieszeniach, tatuażach czy w mieszkaniach. Aleksandra Koronna Czytaj dalej

14 wrz 2025 |

Polska

„Szlakiem Płonących Zniczy Pamięci”

To był wyjątkowy dzień na naszej narodowej mapie pamięci. Powspominajmy. Obchodzimy wówczas zarówno Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, czyli tradycyjne święto Matki Bożej Zielnej, jak i Święto Wojska Polskiego, które przypomina nam o zwycięstwie w Bitwie Warszawskiej — tzw. „Cudzie nad Wisłą”. W tym roku minęła już 105. rocznica tego wydarzenia.  W Pisarzowicach, jak co roku, ten dzień (15 sierpnia) miał szczególny wymiar. Po Mszy Świętej mieszkańcy, członkinie KGW „Strażniczki Tradycji”, rodziny poległych żołnierzy, goście z okolicy oraz zespół „Pisarzowianki” zgromadzili się pod Pomnikiem Pamięci, by oddać hołd bohaterom naszej miejscowości. Wspólną modlitwę poprowadzili ks. proboszcz Janusz Gacek oraz ks. Marian. Po jej zakończeniu poświęcono nowe tablice pamiątkowe, na których umieszczono kolejne 19 nazwisk mieszkańców Pisarzowic poległych w I wojnie światowej. Wśród nich znalazło się dwóch synów Jerzego II Andrzeja Bulowskiego, dziedzica Górnego Dworu: • Stanisław Leon Bulowski – kapral, urodzony 11.04.1896 r., poległ 7.10.1915 r. jako żołnierz V Dywizji Strzelców Polskich. • Józef Bulowski – urodzony 8.01.1895 r., zginął w 1920 r. pod Ufą na Kaukazie jako pułkownik V Dywizji Strzelców Polskich (tzw. Dywizji Syberyjskiej). Pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari. Z ustaleń pasjonatów lokalnej historii wynika, że w I wojnie światowej zginęło 77 mieszkańców Pisarzowic, a w II wojnie – 29 osób, w tym trzy kobiety, które poniosły śmierć w obozie koncentracyjnym, oraz Jerzy Krzemień, dziedzic Dolnego Dworu. Nazwiska poległych zostały odnalezione dzięki rodzinom, proboszczowi i mieszkańcom. Dziś, po latach, znów można je przeczytać i przywołać w pamięci. Bo choć odeszli młodo, w tragicznych okolicznościach – walcząc daleko od rodzinnego domu – to ich ofiara nigdy nie powinna zostać zapomniana. Cześć ich pamięci. Warto przypomnieć, że Pomnik Pamięci w Pisarzowicach powstał w 1989 roku z inicjatywy Rady Sołeckiej, sołtysa Stanisława Peszela oraz burmistrza Mariana Treli. Od kilku lat 15 sierpnia mieszkańcy spotykają się tutaj dzięki inicjatywie KGW „Strażniczki Tradycji” w ramach wydarzenia „Szlakiem Płonących Zniczy Pamięci”. W tym roku swoją obecnością uroczystość uświetnili m.in. Bartłomiej Bulowski z rodziną – potomek rodu Bulowskich – a także rodziny pani Jadwigi Pawlusiak i innych pisarzowian. To budujące, że z roku na rok coraz więcej osób – także dzieci – bierze udział w tych chwilach zadumy i pamięci. Bo przecież, jak mówi znane przysłowie: „Naród, który nie zna swojej przeszłości, nie ma przyszłości.” Foto: Beata G., Tomasz Tobiasz Tekst: C. Puzoń   Czytaj dalej

11 wrz 2025 |

Polska

Dzieci tyją, szkoły odpuszczają ?

Mamy kryzys aktywności Coraz więcej dzieci boryka się z nadmierną masą ciała, a ich sprawność fizyczna pozostawia wiele do życzenia. Szkoły, zamiast motywować do ruchu, coraz częściej przymykają oko na absencję na WF-ie, a rodzice – zamiast wspierać aktywność – wręcz ją ograniczają. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu dzieciaki biegały po podwórkach, grały w piłkę, wspinały się na drzewa. Dziś trudno im wykonać prosty skłon czy przewrót w przód. Statystyki są bezlitosne: odsetek dzieci z nadwagą i otyłością wzrósł z około 10% w latach 90. do ponad 20% obecnie – a niektóre dane wskazują nawet na 30%. WF pod presją – nauczyciele łagodzą wymagania Z powodu pogarszającej się formy uczniów, nauczyciele wychowania fizycznego zmuszeni są do obniżania wymagań. Dzieci nie radzą sobie z ćwiczeniami, które jeszcze dekadę temu nie stanowiły problemu. Wielu nauczycieli przyznaje, że ocena z WF-u coraz częściej zależy bardziej od obecności niż od faktycznych umiejętności. Lawina zwolnień – astma, skrzywienia, "słaba kondycja" Zwolnienia lekarskie z WF-u stały się wręcz normą. Nauczyciele opowiadają o rosnącej liczbie zaświadczeń od pulmonologów (astma), ortopedów (problemy z kręgosłupem), a nawet okulistów i kardiologów. Choć wiele z tych schorzeń wcale nie wyklucza aktywności fizycznej, dzieci znikają z zajęć, zanim na dobre się one rozpoczną. Wielu uczniów otwarcie przyznaje, że... po prostu im się nie chce. Problemy nie tylko zdrowotne U dziewcząt niechęć do ruchu często nie wynika ze stanu zdrowia, a z dbałości o wygląd. Obawy przed rozmazanym makijażem, spoconą skórą czy zniszczonym manicure potrafią skutecznie zniechęcić do ćwiczeń. Kultura siedzenia Źródeł problemu należy szukać również w domach. Dzieci coraz częściej przejmują bierny styl życia swoich rodziców. Zamiast ruchu – ekran. Zamiast spaceru – kolejny odcinek serialu. Jeśli dorośli nie dają dobrego przykładu, trudno oczekiwać, że młodsze pokolenie będzie miało inne nawyki. Fałszywy obraz wyników Mimo wszystko, świadectwa pełne są wysokich ocen – także z WF-u. To jednak tylko iluzja. Po wejściu do szkół średnich, uczniowie nagle zderzają się z rzeczywistością, która brutalnie weryfikuje ich możliwości. Na papierze wszystko wygląda świetnie. W praktyce – dzieci nie potrafią wykonać podstawowych ćwiczeń – mówią nauczyciele. – Zamiast motywować do ruchu, system oświaty niechcący cementuje bierność.   Czytaj dalej

8 wrz 2025 |

Polska

Festiwal „A kto nam zabroni” w Wiśle – muzyka, pasja i srebrna energia!

To było cudowne wydarzenie. W Wiśle nie dało się nie zauważyć radości – ze sceny Amfiteatru im. Stanisława Hadyny rozbrzmiewały muzyka, śpiew i śmiech, które wypełniły cały park i jego okolice. Wszystko za sprawą Festiwalu „A kto nam zabroni” – wyjątkowego wydarzenia odbywającego się w ramach projektu Silver Silesia. Festiwal to przede wszystkim święto aktywności i talentu seniorów. Jego głównym celem jest pokazanie, że emerytura to nie koniec przygód, a dopiero początek nowych pasji! Do Wisły zjechało aż 38 wykonawców: zespoły regionalne, wokalne, taneczne, soliści oraz recytatorzy – wszyscy pełni zapału i gotowi do zaprezentowania swoich artystycznych umiejętności. Konkurs odbywał się w czterech kategoriach: taniec, muzyka, słowo i rękodzieło. Był to już trzeci i finałowy przystanek festiwalowej trasy (po Dąbrowie Górniczej i Częstochowie). Gminę Wilamowice godnie reprezentowały dwa zespoły: Zespół Śpiewaczy „Echo” z Hecznarowic oraz Zespół Regionalny „Pisarzowianki”. Na scenie dali z siebie wszystko – zarażali energią, uśmiechem i piękną muzyką. W trakcie wydarzenia można było również podziwiać wyjątkowe prace rękodzielnicze, które rywalizowały w konkursie. Pojawił się także znany i lubiany kucharz, restaurator oraz osobowość telewizyjna – Remigiusz Rączka, który przyciągnął tłumy fanów. Wieczór zakończył się koncertem gwiazdy – Damiana Holeckiego. Występ porwał wszystkich – parkiet pod sceną był pełen tańczących i śpiewających uczestników. Nikt nie myślał o powrocie do domu, tym bardziej, że pogoda dopisała, a atmosfera była po prostu magiczna. Wracając do autobusu, każdy miał w sobie niezmierzone pokłady pozytywnej „srebrnej” energii i poczucie, że tego dnia wszyscy byli zwycięzcami. Organizatorzy wydarzenia: Wojciech Saługa – Marszałek Województwa Śląskiego, Śląskie. Pozytywna Energia, Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej Województwa Śląskiego. Partnerzy: Wiślańskie Centrum Kultury, Uniwersytet Jana Długosza w Częstochowie, Pałac Kultury Zagłębia, Muzeum – Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie, Wodociągi Ziemi Cieszyńskiej. Tekst: C. Puzoń Zdjęcia: Martyna   Czytaj dalej

4 wrz 2025 |

Polska

Wieś z chłopa nie wyjdzie…

Znają Państwo powiedzenie: „Chłop ze wsi wyjdzie, ale wieś z chłopa nigdy”. Niektórzy takim określeniem czują się obrażeni, inni poniżeni, aczkolwiek taki odruch ostatnio, jakby zanikał. W moim przypadku, jak w tytule – wieś ze mnie nie wyszła, a to chyba dlatego, że w mieście spędzałem mniej czasu niż na wsi.             Miasto było dla mnie sypialnią, bo w okresie pracy zawodowej większość dnia spędzałem na wsi z młodzieżą, kobietami i „chłopami” na terenie kilku gmin w powiecie.   Jak mało kto poznałem ich mentalność, a niektórzy sami obnażyli swe oblicze i dlatego pozwalam sobie co nieco pochwalić i niestety co trzeba skrytykować.     Nie akceptuję chamstwa, obłudy i hipokryzji, a wobec osób nadużywających takie cechy czuje wręcz obrzydzenie, szczególnie wobec tzw. „chorągiewek”.     To tacy, którzy zmieniają swe upodobania niemalże wrodzone poglądy i charakter, jak chorągiewki na wietrze. Dla mnie człowiek powinien mieć wartość jak moneta, bez względu czy widzimy jej rewers, czy awers.    Niestety, ja zauważam coś innego…Czy Państwo widzą to samo, co ja – czy podzielają Państwo moją opinię?     Nie tak dawno, niemal w każdym gospodarstwie były krowy, trzoda, drób… była sieć sklepów i punkty skupu produktów rolnych, gwarantujących zbyt mleka, mięsa, zbóż, ziemniaków. Jak szybko zmienił się krajobraz wsi, infrastruktura, estetyka podwórek i tzw. „chłoporobotnika” wizerunek.    Nie tak dawno słyszało się na wiejskich zebraniach pytania wyrażające krytykę: „Jak to jest, żeby litr mleka kosztował mniej, niż litr gazowanej wody”? Żeby kupić litr „ropy” paliwa do ciągnika, trzeba sprzedać dwa litry mleka…to absurd wykrzykiwano !   Jaka jest dziś relacja cen w porównaniu do cen sprzed kilkudziesięciu lat?  To wiedzą hodowcy, dziś właściciele farm, których jest średnio jeden w gminie, a statystycznie jeden na 11-14 tys. mieszkańców wsi.    A co my – mieszkańcy wsi? Mamy wszelkie produkty, jakie chcemy, także mleko w kartonach przydatne do spożycia przez 21 dni. Nie jest problemem, że z tego mleka nie uzyskamy kwaśnego, bo w sklepach kefiru pod dostatkiem. Jest maślanka i śmietany o zróżnicowanym procencie oraz wszelkie twarożki. Biorąc pod uwagę częste promocje, no to pozostaje współczuć babciom ich trudu i znoju.    Czy na pewno wszyscy współczują, czy może czegoś żałują?  Wiarygodną odpowiedzią może być opinia o dawnym przetwórstwie mięsa w postaci kiełbas, salcesonów, wędzonych boczków i szynek. Dzisiejsze wypełnione w pełni wędlinami, niemal pękające w szwach gabloty chłodziarek w marketach, to jakby jednolity wyrób, a może smak nam się zmienił?      Niewiele zmieniły się pola i lasy, ale „od oka”. Pola w znacznym stopniu są dzierżawione i tylko kwestia czasu, aby znikły miedze, na których trzymane na postronkach krówki ponad pół wieku temu pasały osoby starsze.    Dziś kobiety mieszkające na wsi, to nie „kobity ze wsi”, nie „wiejskie baby”, to Panie w swej aparycji nieróżniące się od mieszkanek miast, niekiedy lepiej się prezentujące stylem ubioru i makijażu. Dziś mieszkanki wsi postrzegamy, jako Panie zorganizowane w Stowarzyszeniach, Kołach Gospodyń Wiejskich.   Mimo, że w czasach PRL organizacje KGW istniały ( ich rodowód to 1866 r.) to te dzisiejsze są finansowo bardzo dowartościowane. Te dawniejsze organizacje, które znam, z którymi w pewnym sensie współpracowałem, były ideologicznie bliskie swej statutowej roli. Bardzo dużo inicjatyw i działań podyktowanych było potrzebami lokalnych mieszkańców, szczególnie nakierowanych na potrzeby gospodyń i wiejskich dzieci. Kobiety uaktywniały swe środowiska poprzez kursy, szkolenia, poprzez konkursy gospodynie (mieszkanki wsi) ze sobą rywalizowały, poprzez prenumeratę czasopism dla kobiet realizowano zagadnienia oświatowe, organizowano wakacyjną opiekę nad dziećmi tzw. dziecińce, prowadzono wypożyczalnie naczyń oraz rozprowadzano wśród rolników kurczęta, nasiona, paszę.      Tych działań nie dofinansowywało Państwo, jak dzieje się to obecnie. Stroje ludowe w duchu patriotyzmu wyrażały region, a dzisiejsze stroje są wyrazem własnych gustów, pomysłów i tzw. „widzimisię” ( gdy wśród 12-ki, 11 ma spódnice do pół łydki, a jedna mini, to jak to rozumieć )      Dziś trendem w działalności KGW są kulinaria, bo sprzyja temu polityczny klimat. Nie rozumiem, dlaczego od kilku dekad rządzący, nie dopatrują się potrzeby troski o zachowanie lokalnych pamiątek.       Zastanawiam się, czy od wielu lat zmasowane działania z ogromnym dofinansowaniem organizacji kobiecych na rzez rzekomej ludowej tradycji ukierunkowanej wyłącznie na zagadnienia kulinarne, nie są działaniami dywersyjnymi obcych służb.        Znamy z historii, jak jedli pili i popuszczali pasa ( początek XVIII wieku ). Wiemy, że w 1772 r. skończyło się to rozbiorem Polski. Czy nie grozi nam to kolejny raz, gdy dzisiejsze polityczne spory poddamy głębszej analizie?        Zamiast zadbać i zabezpieczyć pozostające w wielu domach, rodzinach pamiątki w postaci dokumentów, zdjęć- nikt nie dostrzega zagrożenia ich utraty?  W czym tkwi problem, aby poprzez działające organizacje, powstające świetlice tworzyć kroniki, biografie miejscowości z zachowaniem pamięci o osobach szczególnych uzdolnień, kwalifikacji lub twórczego dorobku ująć w wybranej formie?  Może wystarczyło by wygospodarować szufladę, półkę w szafie, by przechować pamiątki minionych czasów, jeżeli tak dużo słyszymy o tym, że mamy szacunek do naszych babć – czy tylko w obszarze kulinarnym?      Szanowne Panie – czy nie ośmieszacie się swymi wypowiedziami o rzekomych produktach tworzonych na bazie notatek babć? Kiedykolwiek jestem na festynie gdzie rywalizują w konkursach kulinarnych „gosposie” i podkreślają, iż produkt jest tradycją, to pytam: która z członkiń może sprzedać jajka od własnych kurek? Pytaniem takim wzbudzam zaskoczenie i słyszę odpowiedź, że one jajka kupują.  Kupują także mleko, śmietanę, makaron, smalec, wszelkie wyroby wędliniarskie i oczywiście chleb, aby serwować pajdy chleba ze smalcem i plasterkiem ogórka – nie kiszonego we własnym gospodarstwie i nie ze sklepu – kupują, jak mówią w marketach  ( pomijam nazwę ).     Pamiętam, jak pół wieku temu podczas dożynek, gdy cenzurowano to i owo, zespoły śpiewacze nie szczędziły krytyki wobec lokalnych włodarzy. Krytyki nie szczędziły kabarety, a dziś gdy mamy demokrację i ogrom politycznych sporów, ludowe zespoły nie podejmują krytyki żadnej partii od kilkunastu lat. Mimo, że politycznych dyskusji  z jaskrawymi i zróżnicowanymi opiniami w rodzinach jest „pod sufit”, to ludzie zachowują się, jak wspomniane wcześniej chorągiewki.         Czy członkinie organizacji kobiet wdzięczne za finansowe wsparcie robią to co robią, bo taka koniunktura, taka moda i zapotrzebowanie, a przy tym jest wesoło,  bo „pijmy żywcem, aż się okocim”, ma swój sens.     Zastanawiam się, o co w tym wszystkim chodzi i dlaczego jest tak głęboki upadek kulturowych wartości, szacunku do autentycznej ludowej tradycji.     Szacunek do wartości patriotycznych jest zauważalny, ale wskazane kwestie w obszarze ludowej kultury, są moim zdaniem zaniedbaniem resortu rolnictwa.    Moja wieś i moje miasto, niczym jak tytuł kwartalnika są nierozdzielne. Choć mieszkam w mieście, to pochodzenia ze wsi nie da się pominąć, bynajmniej mnie.    Dostrzegam plusy i minus i co gorsze wiele znaków zapytania, wiele niewiadomych, które pozornie łatwe do rozwiązania, rozwiązywane nie są – i dylemat – dlaczego?  Może czytelnicy mają własne przemyślenia, sugestie. Jeśli tak - podzielcie się Państwo poprzez Redakcję nie tylko ze mną.     Niech piszą Ci, co ze wsi nie wyjdą oraz Ci, którzy ze wsi wyszli, ale wieś jest w nich nadal dosłownie i przenośni.                                                                            Marian Kwiecień     Czytaj dalej

2 wrz 2025 |

Polska

Trwa przekierowywanie...

Trwa przetwarzanie ...

Twój kłos został poprawnie oddany!

Twój kłos został usunięty!

Wystąpił błąd podczas kłosowania. Twój kłos nie został oddany!

Plik jest zbyt duży, dozwolona wielkośc to max 10MB.

Aktualnie trwa modernizacja sklepu.
Zapraszamy już wkrótce!

Korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies.

Zamknij