Aktualności

30 28
Kłosuj Komentuj Ulubione

Ruszył nowy Konkurs - nie przegap!

Nowy portal mojeKGW.pl to możliwość promocji i prezentacji kół w całej Polsce, ale również wyjątkowa szansa uwiecznienia naszej wspaniałej polskiej tradycji w nowoczesny sposób.
To możliwość przekazania historii, bogatej kultury i obrzędowości kół młodszym pokoleniom.

Pokażcie, że jesteście organizacją, idącą z duchem czasu!

 

Zdobądźcie Tytuł „Koło Tradycyjne i Nowoczesne”

 

Jak zdobyć Tytuł „Koło Tradycyjne i Nowoczesne”?

Krok 1. - Załóżcie stronę swojego koła na portalu mojeKGW.pl

Krok 2. - Dodajcie historię swojego koła w kategorii „O nas”

Krok 3. - Opublikujcie 2 artykuły w dwóch dowolnych kategoriach, tj.: Kulinaria, Talenty i pasje, Nasze Sukcesy, Rozrywka.

Krok 4. - Prześlijcie zgłoszenie za pośrednictwem formularza kontaktowego, znajdującego się w zakładce Kontakt, podając w treści nazwę koła, login organizacji i hasło „Koło Tradycyjne i Nowoczesne” (np. KGW Niezapominajka, KGW0001, „Koło Tradycyjne i Nowoczesne”).

 

500 kół, które spełni powyższe warunki, zdobędzie prestiżowy Tytuł „Koło Tradycyjne i Nowoczesne” na portalu mojeKGW.pl oraz Dyplom. To unikatowe odznaczenie otrzymają Koła, które idą z duchem czasu, a jednocześnie mają do przekazania ważne tradycyjne wartości. Wykorzystują nowoczesne media, aby promować i przekazywać dalej naszą bogatą historię i  polską, ludową tradycję!

 

Zachęcamy do promocji bogatej tradycji kół z portalem mojeKGW.pl !

Poniżej znjadziecie krótkie filmiki instruktażowe, które przeprowadzą Was przez proces tworzenia strony koła oraz publikacji artykułu na portalu mojeKGW.pl:

1. Jak stworzyć stronę koła

2. Jak dodać artykuł?

 

W przypadku jakichkolwiek pytań prosimy o kontakt na adres mailowy konkurs@mojekgw.pl lub pod bezpłatnym numerem telefonu: 800 007 444. Wszystkie Koła, które już posiadają swoją stronę i wykonały pozostałe kroki powinny jedynie wysłać zgłoszenie poprzez zakładkę Kontakt.

Zobacz, które koła zdobyły już tytuł "Koło Nowoczesne i Tradycyjne" - kliknij tutaj !

Redakcja mojeKGW.pl ..

Udostępnij na facebook!

Magdalena S.

Serdecznie zachęcam wszystkie idące z duchem czasu KGW! A przecież na naszym portalu są tylko takie :)

11

22 mar 2016, 08:32:10

Krzysztof K.

Świetna zabawa!

1

14 lis 2015, 00:07:21

Agata D. z Koło Gospodyń Wiejskich w Żerechowie

Nie wiem jak przesłać koło??? W zakładce kontakt jest tylko formularz abym przesłała do was zapytanie ,pomóżcie ! :)

0

9 lis 2015, 17:59:37

Redakcja mojeKGW.pl ..

Pani Agato - proszę właśnie poprzez formularz "Kontakt" czyli zapytanie do redakcji przesłać dane swojego Koła - np. KGW w Żerechowie, KGW000002, Koło Tradycyjne i Nowoczesne - jeżeli oczywiście przeszliście już wszystkie kroki :)

0

10 lis 2015, 08:53:37

Gall Anonim

Drogie Panie, pokażcie Waszą wielką siłę! Codziennie mnie zadziwiacie pomysłami i inicjatywami. Teraz pewnie też tak będzie, takich odnaczeń mamy tylko 500!

4

17 lis 2015, 16:59:15

Stanisława R. z Stowarzyszenie Koło Gospodyń Wiejskich "Lesianki"

Witam serdecznie:) Mam problem z wklejaniem dokumentu tekstowego przy tworzeniu artykułu. Proszę o instruktaż. Dziękuję za pomoc , pozdrawiam

0

11 lis 2015, 22:07:12

Redakcja mojeKGW.pl ..

Pani Stanisławo, bardzo prosimy, aby skontaktowała się Pani z nami pod numerem telefonu 800 007 444 lub pod adresem mailowym redakcja@mojekgw.pl - postaramy się wspólnie rozwiązać ten problem.

0

12 lis 2015, 16:21:16

Dariusz T. z KGW Wiadrów - Koło Gospodyń Wiejskich w Wiadrowie

Super pomysł z tym konkursem! :) Nasze KGW Wiadrów - Koło Gospodyń Wiejskich w Wiadrowie też bierze udział w tym konkursie :)

4

20 lis 2015, 11:18:55

Krystyna P. z Koło Gospodyń Wiejskich Wioska

Wspaniała sprawa, doskonały instruktaż .Dzięki.

3

16 lis 2015, 11:31:26

Agata S. z Koło Gospodyń Wiejskich Umianowice

KGW UMIANOWICE jak zwykle też się bawi ;)

2

17 lis 2015, 08:41:30

Ewa M. z Trębolanki

My również się dołączamy:)

2

18 lis 2015, 08:50:01

Magdalena S.

Jesteście wspaniali! Strony kół i artykuły pojawiają się w zawrotnym tempie. Cieszymy się, że portal sprawia Wam tyle radości i satysfakcji! :)

1

18 lis 2015, 09:29:03

Malgorzata K.

KOŁO GOSPODYŃ WIEJSKICH „KORYTNICZANKI” powstało 20.05.2011 roku. Założycielem Koła jest Małgorzata Kukuryk, Prezesem jego jest Pani Jolanta Bąk, v-ce prezes Edyta Ciepluch. Okazała się, że oprócz talentów gotowania i pieczenia ładnie śpiewamy więc powstał ZESPÓŁ ŚPIEWACZY KORYTNICZANKI debiutując na dożynkach parafialnych . Kierownikiem zespołu śpiewaczego została Pani Elżbieta Korczyk. W zespole występuje 24 panie, które przez pół roku śpiewały a capella, a od kwietnia 2012 roku prowadzi go instruktor Marek Kosowski z Jędrzejowa. Dziewczęta z koła przez swoją ciężką pracę i zarobione przez to pieniądze zakupiły sobie spódnice, gorsety, korale, buty i chusty oraz sukienki. W 2014 roku Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego i Gmina Sobków ufundowali zespołowi stroje ludowe zgodne z rejonem w którym mieszkają. Zespół po trzech miesiącach istnienia odniósł pierwszy sukces otrzymując nominację do XIX Wojewódzkiego Przeglądu Kolęd i Pastorałek we Włoszczowie jako jedyny z Powiatu Jędrzejowskiego. Za rok sukces został powtórzony „Korytniczanki” znów nominowane do XX Świętokrzyskiego Konkursu Kolęd i Pastorałek – Włoszczowa 2013. W Tokarni następny sukces . Podczas finału XII edycji konkursu „Smaki Regionów” ich Nalewka Grodziskowa zwana „ Proboszczówką” zdobyła I miejsce w kraju. Ponadto nasz śpiew zrobił furorę i nagrano audycję którą słyszeliśmy w radio Kielce. Następny sukces to II miejsce w IX Festiwalu Pieśni Wielkopostnych – Daleszyce 2013 . W tym roku w Świetlicy Wiejskiej w Korytnicy odbyły się I Warsztaty Wielkanocne zorganizowane przez nasze Koło Gospodyń Wiejskich. W zajęciach udział wzięła spora liczba mieszkańców, między innymi: dzieci, rodzice, dziadkowie oraz panie z zespołu śpiewaczego „Korytniczanki”. Celem warsztatów było kultywowanie ludowych tradycji związanych z obchodami Świąt Wielkanocnych. Wszyscy uczestnicy mogli stworzyć oryginalne pisanki, zrobić świąteczne ozdoby na stół i do koszyka wielkanocnego oraz wspólnie przygotowali palmę na Niedzielę Palmową. ZESPÓŁ ŚPIEWACZY KORYTNICZANKI uczestniczący w XXXVII Buskich Spotkaniach z Folklorem w Jędrzejowie zostały nominowane do finału . Natomiast w XXXVIII Buskich Spotkaniach z Folklorem otrzymaliśmy wyróżnienie w finale. Kolejny wielki sukces odniosły panie , podczas konkursu organizowanego przez Polskie Radio Kielce „Jawor – u źródeł kultury" „Korytniczanki zostały wyróżnione w dwóch kategoriach jako „Zespół śpiewaczy”, i w kategorii „Kultywowanie ludowych tradycji kulinarnych”. Zespół bierze również czynny udział w różnych imprezach i przeglądach na terenie gminy ( Festyn Krew Darem Życia), powiatu ( Święto Kłosa) i województwa ( Piknik zbożowy, Hubertus, Dni Kielc i wiele innych) . W 2013 roku Koło Gospodyń Wiejskich ostało nominowane na NAJLEPSZE KGW W WOJEWÓDZTWIE ŚWIĘTOKRZYSKIM i w wyniku czego otrzymało 5 miejsce w województwie , a I w Powiecie Jędrzejowskim na 84 koła biorące udział w konkursie. NATOMIAST W 2014 ROKU W TYM SAMYM KONKURSIE ZAJĘŁO I MIEJSCE W WOJEWÓDZTWIE ŚWIĘTOKRZYSKIM i I W POWIECIE JĘDRZEJOWSKIM. Panie z KGW w swoim środowisku kultywują tradycje ludowe i są bardzo przedsiębiorcze. Ich koleżanka Małgorzata Kukuryk została w 2013 roku Kobietą Przedsiębiorczą zajmując I miejsce w powiecie , a III w województwie. Dbamy o czystość wsi, uczestniczą w uroczystościach kościelnych, pomagają w przygotowaniu imprez i różnych spotkań, gdzie prezentują swoje rękodzieła i degustacje dawnych potraw jak furgoły korytnickie, gołąbki z kaszy jaglanej, dworskie pierogi , kapustę z grochem, kaszę jaglaną ze śliwkami, gęś z pieca chlebowego oraz pyszne ciasta. KGW „ KORYTNICZANKI” ma swój lokal w świetlicy wiejskiej, gdzie spotyka się co czwartek. Przy wspólnej kawie i herbacie opowiada się o starych tradycjach i wierzeniach ludowych oraz śpiewa piosenki ludowe.

2

13 gru 2015, 23:30:15

Malgorzata K.

Najlepsze Koło Gospodyń Wiejskich w świętokrzyskim w 2014 roku

0

19 lis 2015, 11:06:50

Redakcja mojeKGW.pl ..

Pani Mario, zachęcamy do opublikowania historii koła jako artykuł, w kategorii "O nas". Wówczas więcej osób będzie miało szansę dowiedzieć się o Państwa działalności :)

3

20 lis 2015, 15:22:44

Dariusz T. z KGW Wiadrów - Koło Gospodyń Wiejskich w Wiadrowie

Takze Serdecznie zachęcam wszystkie idące z duchem czasu KGW do udzialu w konkursie!!! http://jawor24h.pl/powiat/wiadomosci/6906/500-kgw-z-calej-polski-ma-szanse-na-wyjatkowy-tytul-kolo-tradycyjne-i-nowoczesne

2

25 lis 2015, 09:25:04

Stanisława K. z STOWARZYSZENIE KGW " KANWA' w Orchowie

Witam, przeszłyśmy wszystkie kroki w konkursie KOŁO TRADYCYJNE I NOWOCZESNE czekamy na odpowiedź ,pozdrawiam....

1

24 lis 2015, 14:06:23

Redakcja mojeKGW.pl ..

Pani Stanisławo, zgłoszenie zostało jak najbardziej przyjęte - mamy nadzieję, że otrzymała Pani naszą odpowiedź. Pozdrawiamy :)

0

26 lis 2015, 08:44:17

Anna O. z Koło Gospodyń Wiejskich z Żerocina

Koło Gospodyń Wiejskich z Żerocina (lubelskie) równiez przyłączy się do konkursu. Pozdrawiam :-)

0

30 lis 2015, 14:44:44

Anna O. z Koło Gospodyń Wiejskich z Żerocina

W jaki sposób można się spodziewać potwierdzenia, że zgłoszenie dotarło do redakcji? :-) Pozdrawiam

0

2 gru 2015, 16:03:40

Gall Anonim

Odpowiadamy na zgłoszenia przez portal lub mailowo. W przyszłym tygodniu będziemy aktualizować listę.

0

2 gru 2015, 16:57:55

Danuta K. z Stowarzyszenie Młodów-Głębokie

Przeszłyśmy wszystkie etapy rejestracji, koło zostało zgłoszone do konkursu. Czy mamy szansę otrzymać tytuł?

0

22 sty 2016, 22:37:41

Redakcja mojeKGW.pl ..

Pani Danuto, listę laureatów aktualizujemy co kilka dni. Pani organizacja jest oczywiście w gronie zwycięzców :) Gratulujemy i zachęcamy do regularnego publikowania relacji z wydarzeń z życia koła! :)

0

25 sty 2016, 14:20:22

Elżbieta C.

Nasze Koło Gospodyń Wiejskich w Mnichowie zdobyło tytuł "Koło Nowoczesne i Tradycyjne" jesteśmy bardzo dumne. Zachęcamy, zdobywajcie, warto :) Pozdrawiamy wszystkie koła :)

1

5 lip 2016, 21:47:31

Maria K. z Koło Gospodyń Wiejskich w Łękach Dukielskich

dlaczego nie otrzymałam gazety nasze koło

0

9 lip 2016, 17:26:44

Redakcja mojeKGW.pl ..

Pani Mario, cierpliwości. Kwartalniki "mojeKGW" są w dystrybucji i na pewno niebawem dotrą.

0

11 lip 2016, 11:16:51

Sławomir P. z Stowarzyszenie NIEZNANOWICE.pl

Czy wiadomo już coś na temat listy dodanych kolejnych kół ? I czy Nasze głoszenie zostało przyjęte ? Dziękujemy

0

1 wrz 2016, 17:30:09

Redakcja mojeKGW.pl ..

Panie Sławomirze, lista jest zaktualizowana, a na Państwa stronie widnieje odznaczenie. Gratulujemy! :)

0

2 wrz 2016, 09:41:48

Brygida P. z Stowarzyszenie Razem dla wsi Żurawia-Włodzimierzewo

Witam jeżeli dobrze rozumiem to konkurs nadal aktualny tylko ja mam problem ze znalezieniem zakładki Kontakt ot taki drobiazg.

0

25 wrz 2017, 18:18:47

Brygida P. z Stowarzyszenie Razem dla wsi Żurawia-Włodzimierzewo

Już załatwione zgłoszenie wysłane.Pozdrawiam serdecznie.

1

3 paź 2017, 14:23:36

Przeczytaj również wszystkie artykuły z kategorii >

Wszystkich Świętych, dzień pamięci, zadumy i tradycji

1 listopada w całej Polsce obchodzimy uroczystość Wszystkich Świętych – jedno z najważniejszych świąt w kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego, a zarazem dzień głęboko zakorzeniony w polskiej kulturze i tradycji. To czas, gdy wspominamy tych, którzy odeszli, odwiedzamy cmentarze, zapalamy znicze i składamy kwiaty na grobach bliskich, wyrażając w ten sposób pamięć, wdzięczność i szacunek. Korzenie i historia święta Początki uroczystości Wszystkich Świętych sięgają pierwszych wieków chrześcijaństwa. Już w IV wieku w Kościele Wschodnim wspominano wszystkich męczenników, którzy oddali życie za wiarę. Z biegiem czasu święto objęło również tych, którzy – choć nie zostali kanonizowani – według nauki Kościoła osiągnęli świętość. W 835 roku papież Grzegorz IV ustanowił 1 listopada oficjalnym dniem obchodów Wszystkich Świętych w całym Kościele zachodnim. Data ta miała symboliczne znaczenie – przypadała po zakończeniu zbiorów i przed nadejściem zimy, kiedy ludzie mieli więcej czasu na modlitwę i refleksję. Tradycje i zwyczaje w Polsce W Polsce uroczystość Wszystkich Świętych ma wyjątkowy charakter. Już od XIX wieku dzień ten łączy się ze zwyczajem odwiedzania cmentarzy. Polskie nekropolie tego dnia rozświetlają się tysiącami płonących zniczy, tworząc niezwykły, niemal mistyczny widok. To symbol nadziei i życia wiecznego. Na grobach składane są kwiaty – szczególnie chryzantemy, które stały się nieodłącznym symbolem listopadowych dni zadumy. W wielu domach wspomina się zmarłych, modli za nich i przekazuje rodzinne historie, by pamięć o przodkach trwała w kolejnych pokoleniach. Dzień Zaduszny – modlitwa za wszystkich zmarłych Warto pamiętać, że dzień po Wszystkich Świętych, 2 listopada, obchodzony jest Dzień Zaduszny (Zaduszki) – święto poświęcone modlitwie za dusze zmarłych, które oczekują zbawienia. Choć czę-sto oba dni są ze sobą łączone, mają odmienne znaczenie: 1 listopada czcimy świętych i błogosławionych, a 2 listopada modlimy się za wszystkich zmarłych. Refleksja i wspólnota W czasach pośpiechu i codziennego zabiegania, uroczystość Wszystkich Świętych jest chwilą zatrzymania – momentem, w którym spotykamy się na cmentarzach nie tylko z rodziną, lecz także z historią i pamięcią o tych, którzy byli przed nami. To także przypomnienie o przemijaniu i o warto-ściach, które warto pielęgnować: miłości, wdzięczności i pamięci.   Czytaj dalej

(Nie)odnaleziony

Zaginiony – słowo, którego znaczenie wzrusza i przeraża, zwłaszcza jeśli dotyka kogoś z naszych bliskich. Nie ma jednoznacznej definicji, dlatego przyjmuje się, że dotyczy osoby, w przypadku której nie można ustalić miejsca pobytu co wymaga jej odnalezienia lub udzielenia pomocy. O ile łatwo mi o tym pisać, bo mnie to nie dotyczy to mam świadomość, że za każdym zaginięciem kryje się jakaś smutna, a czasami tragiczna historia. Nie każdy zaginiony chce być odnaleziony, ale za to każde zaginięcie zasługuje na rozwiązanie. Każdy medal ma dwie strony… W zależności czy jesteś zaginiony czy odnaleziony?! Czym jest tak naprawdę zaginięcie? Osoba ma status zaginiony dla osób, które ją szukają i nie wiedzą co się z nią dzieje. Patrząc z pespektywy zaginionego to tak naprawdę można nazwać go uciekinierem, porwanym, zamordowanym lub że spotkał go nieszczęśliwy wypadek. Bez względu na okoliczności, każda taka sytuacja wywraca życie do góry nogami. Bo jak tak po prostu można przepaść bez śladu? Sam nie wyobrażam sobie takiej sytuacji i mam nadzieję, że nigdy mnie nie spotka ani nikogo z bliskich. Obserwuję na portalach społecznościowych strony o osobach zaginionych i przeraża mnie skala codziennych tragedii jaka dotyczy polskich rodzin. O ile Internet nie jest idealny to jednak w dzisiejszych czasach ma ogromną siłę by pomagać szybko i sprawnie. Obserwując treści takich stron to z reguły jest dużo szczęśliwych powrotów, ale są i te, gdzie kończą się tragicznie. Nie umiem sobie wyobrazić bólu i strachu jaki przeżywa rodzina i bliscy, ale myślę, że lepsza jest najgorsza prawda niż życie w niepewności. Często życie z nadzieją na odnalezienie, a czasami, gdy jej już brak, to tylko takie wegetowanie w pustce, zwieszonym w przestrzeni codziennych rytuałów. Bo jak funkcjonować, gdy z znika bez śladu cząstka Twojego świata? Biuro osób znalezionych… Szukaj mnie, (nie)szczęśliwie dzień po dniu! Co roku w Polsce zgłasza się średnio około 18 tys. zaginięć co daje 50 zgłoszeń dziennie. Pocieszające jest to, że w ciągu 30 dni od zaginięcia zostaje odnalezionych prawie 85% przypadków. Większość w ciągu kilku dni. Lecz pamiętać trzeba, że nie zawsze są to szczęśliwe rozwiązania sprawy. Znaczną część zaginionych stanowią nastolatkowie oraz osoby starsze. Co zrobić, gdy zaginął nam ktoś bliski? Przede wszystkim nie panikujcie, choć łatwo się mówi to spokój pomoże nam nie przegapić żadnej wskazówki czy szczegółów pozwalających wyjaśnić co się stało. Skontaktujcie się z sąsiadami, przyjaciółmi czy kolegami ze szkoły lub pracy. Pamiętajcie, żeby zgłosić zaginięcie na policji. Pierwsze godziny są najważniejsze i pozwalają na większe szanse na odnalezienie. Obalam tu mit, że od zaginięcia musi minąć 24 lub 48 godzin – nie musi, policja ma obowiązek od razu przyjąć zgłoszenie. Przyznaję, że sam jeszcze do niedawna miałem takie przeświadczenie gdzieś tam utrwalone z filmów i seriali. W dobie Internetu można od razu zamieścić ogłoszenie na portalach społecznościowych z prośbą o udostępnianie. Zgłaszamy się do fundacji np. ITAKA. Sprawdzamy najbliższe szpitale, ośrodki pomocy, jakieś noclegownie. Przejrzyjmy rzeczy osobiste zaginionej osoby, mogą tam być cenne wskazówki pozwalające wyjaśnić sytuację lub namierzyć okoliczności zajścia. Rozwieszamy plakaty ze zdjęciem, gdzie po raz ostatni była widziana osoba zaginiona. Można poprosić media lokalne albo i ogólnopolskie o zamieszczenie komunikatu na swoich portalach. Zachowajmy spokój i podejmujmy szybkie działania. Gdy świat ze mną gra w chowanego! Wyszłam na spacer, za szybko nie wrócę… Teraz czas na spojrzenie oczami osoby zaginionej. Powodów zaginięcia jest wiele i można je podzielić na te które dotyczą dzieci i nastolatków oraz osoby dorosłe. Dzieci i nastolatkowie uciekają z domów z powodu złych relacji rodzinnych, często z przemocowych domów, braku akceptacji czy niezrozumienia wśród rówieśników. Zdarza się, że dziecko się zgubi wśród ludzi, ale też to co najgorsze, gdy dochodzi do porwania dzieci, zwłaszcza gdy nie mają należytej opieki, a czasami to po prostu tylko chwila, którą wykorzystują porywacze dzieci na handel czy na własne potrzeby. Zdarzają się też uprowadzenia rodzicielskie, gdzie jedno z rodziców porywa dziecko i ukrywa przed drugim rodzicem.  Wśród dorosłych przyczyną są choroby, w tym psychiczne oraz wiek – często takie osoby się gubią i nie potrafią odnaleźć drogi. Czasami mogą zasłabnąć gdzieś na spacerze w lesie czy gdziekolwiek. Osoby uzależnione też uciekają w świat używki, często przestępczy i ślad po nich zanika wybierając, a właściwie zatracając się w nałogu. Bywają ucieczki, gdzie osoby dorosłe świadomie zrywają kontakt z rodziną, z poprzednim życiem. I tutaj muszę zaznaczyć, że po odnalezieniu dorosłej osoby zaginionej policja nie może ujawnić miejsca pobytu, jeśli nie wyraża ona na to zgody, składając pisemne oświadczenie. Często powtarzają się porwania na handel ludźmi w celach seksualnych oraz przymusowej pracy, jak również na handel organami. Bilet w jedną stronę… Z tego pociągu już nigdy nie wysiądę?! Myśląc o osobach zaginionych w głowie słyszę piosenkę „Runaway Train” zespołu Soul Asylum z lat 90. Któż nie słyszał tej pięknej piosenki z przesłaniem. W swoim teledysku zespół przedstawił zdjęcia 36 zaginionych dzieci, z czego dzięki emisji zostało odnalezionych 25 z nich. Historie tych zaginięć to cały wachlarz smutnych zdarzeń. Część dzieci uciekła ze swoimi sympatiami, czasami omamiona przez dorosłych. Niektóre z nich uciekły z domów z powodu przemocy, narkotyków czy molestowania i nie chciały wracać. Spotkało to jedną z dziewczyn, która musiała wrócić do piekła, z którego chciała się wydostać. Kilkoro dzieci zostało zidentyfikowanych jako ofiary morderstw, które były nierozwikłane. Troje dzieci zostało zamordowanych przez któregoś rodzica. Teledysk, który w swoim zamierzeniu miał pomagać, poniekąd spełnił swoją rolę, ale też najlepiej w smutny sposób ukazuje krople w morzu przyczyn zaginięć. Wielkiej mi uczyniłaś pustki  tym zniknięciem swoim… Ta niepewność jest światełkiem nadziei i cierniem w sercu moim! Takich historii z samej Polski jest tysiące! Wciąż setki osób, których los jest nieznany i co najgorsze dla wielu rodzin – nigdy nie zostanie rozwiązany. Taki apel: nie uciekajcie! Z każdej sytuacji jest wyjście, a jeśli już się decydujecie to dajcie znać rodzinie, żeby chociaż się nie martwili. Sami widzicie, że są przeróżne sytuacje niezależne od zaginionych i tragiczne, gdzie znikają ludzie, którzy tak naprawdę tego nie chcieli. Taki paradoks, bo te tragiczne finały poszukiwań dały niektórym rodzinom możliwość pożegnania się z bliskimi i zamknięcia bolesnego rozdziału w życiu. Nie ma nic gorszego niż czekanie z nadzieją na wiadomości, które mogą nigdy nie nadejść i umrzeć w przekonaniu, że nie poznało się prawdy. Daniel Mucha   Czytaj dalej

Nowe oblicze dróg, czyli kobiety za kierownicą

Obraz polskich dróg zmienił się nie do poznania. Widok kobiety prowadzącej autobus czy tramwaj nikogo już nie dziwi. Choć przez lata towarzyszył im stereotyp „gorszych kierowców”, dziś coraz częściej mówi się o ich profesjonalizmie, opanowaniu i rosnącej obecności w zawodach, które kiedyś uznawano za typowo męskie. Nauka jazdy od nowa Na kursy prawa jazdy kobiety trafiają w różnym momencie życia. Jedne dopiero zaczynają swoją przygodę z samochodem, inne wracają po długiej przerwie. Niejedna z nich zrobiła prawo jazdy lata temu, ale nigdy nie siadała za kółkiem – dokument leżał w szufladzie, aż przyszedł moment, gdy samochód stał się koniecznością. Wtedy decyzja o doszkoleniu zapada szybko. Zmieniają się czasy i potrzeby, ale czy zmienia się też kobiece podejście do prowadzenia auta? Rozum kontra intuicja Już podczas nauki jazdy widać różnice między kobietami a mężczyznami. Panowie często mają większe obycie techniczne – wcześniej interesowali się motoryzacją, czasem uczyli się jeździć z ojcem na bocznych drogach. Kobiety natomiast wolą uporządkowany schemat – plan działania, który daje im poczucie bezpieczeństwa. Dopiero gdy zrozumieją mechanikę i technikę jazdy, zaczynają czuć się pewniej na drodze. Kursantki, zwłaszcza starsze, uczą się z większym spokojem i rozwagą. Ich ostrożność często wynika z doświadczeń życiowych, troski o bliskich czy po prostu świadomości zagrożeń, o których słyszy się niemal codziennie. Nowe wyzwania na zatłoczonych ulicach Choć kobiety wciąż uchodzą za bardziej opanowane kierowczynie, widać, że i one coraz częściej ulegają presji pośpiechu. Nerwowe reakcje, zniecierpliwienie czy drobne przejawy rywalizacji za kierownicą przestają być wyłącznie domeną mężczyzn. Ruch na drogach jest coraz większy, stres – większy niż kiedykolwiek, a kultura jazdy niestety na tym traci. Kobiety w transporcie publicznym Jeszcze kilkanaście lat temu kobieta za kierownicą autobusu budziła zdziwienie. Dziś to codzienność. W wielu przedsiębiorstwach komunikacji miejskiej liczba kobiet-kierowców i motorniczych rośnie z roku na rok. Stereotyp „mężczyzna prowadzi lepiej” powoli odchodzi w przeszłość. Instruktorzy zauważają, że kobiety często potrzebują nieco więcej czasu, by opanować technikę jazdy, ale nadrabiają sumiennością i przestrzeganiem przepisów. Egzamin – emocje i stres Podczas egzaminu na prawo jazdy różnice między płciami również się uwidaczniają. Mężczyźni częściej zdają szybciej, kobiety – mimo przygotowania – częściej ulegają stresowi. Napięcie potrafi sprawić, że zapominają o najprostszych zasadach. Dlatego tak ważne jest, by nie odkładać nauki na później – im dłuższa przerwa, tym trudniej pokonać lęk. Styl jazdy to nie kwestia płci Czy kobiety są gorszymi kierowcami? Zdecydowanie nie. Są po prostu inne – zwykle spokojniejsze, bardziej przewidujące i mniej skłonne do ryzyka. Statystyki potwierdzają, że choć panie częściej uczestniczą w drobnych kolizjach, to mężczyźni powodują poważniejsze wypadki, często z powodu nadmiernej prędkości. Przełamywanie barier Pierwsze kobiety za kółkiem autobusów czy tramwajów musiały mierzyć się z niedowierzaniem współpracowników i pasażerów. Zdarzały się komentarze podważające ich kompetencje tylko dlatego, że były kobietami. Dziś sytuacja wygląda zupełnie inaczej – coraz częściej można usłyszeć słowa uznania za ich styl jazdy, opanowanie i kulturę na drodze. Pasja i doświadczenie Dla wielu kobiet prowadzenie pojazdu to nie tylko praca, ale i pasja. Z biegiem lat zdobywają doświadczenie, poznają specyfikę różnych tras i pojazdów, doskonalą swoje umiejętności. Dzięki temu udowadniają, że w tym zawodzie nie płeć, lecz zaangażowanie i odpowiedzialność mają największe znaczenie. tekst: Ewa Kantor (foto: pixabay)   Czytaj dalej

Miesiąc świadomości raka piersi

Miesiąc Świadomości Raka Piersi – październik w kolorze nadziei Październik na całym świecie mieni się kolorem różowym – symbolem troski, solidarności i nadziei. To właśnie w tym miesiącu obchodzony jest Miesiąc Świadomości Raka Piersi, znany w Stanach Zjednoczonych jako Narodowy Miesiąc Świadomości Raka Piersi. To coroczna, międzynarodowa kampania zdrowotna, której celem jest zwiększenie świadomości na temat raka piersi, promowanie badań profilaktycznych oraz wsparcie osób dotkniętych chorobą. Inicjatywa ta narodziła się w 1985 roku w USA z inicjatywy American Cancer Society i koncernu farmaceutycznego AstraZeneca. Od tamtej pory październik stał się miesiącem, w którym miliony kobiet i mężczyzn na całym świecie przypominają, jak ważna jest profilaktyka, wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie raka piersi. Symbolem kampanii jest różowa wstążka, która stała się uniwersalnym znakiem walki z chorobą i wsparcia dla chorych. W październiku organizowane są liczne marsze, koncerty, konferencje, akcje edukacyjne i badania profilaktyczne, mające na celu uświadomienie społeczeństwu, że rak piersi nie musi oznaczać wyroku. Regularne samobadanie piersi, badania USG i mammografia pozwalają na wykrycie zmian na wczesnym etapie, kiedy szanse na pełne wyleczenie są bardzo wysokie. Miesiąc Świadomości Raka Piersi to również czas, by okazać solidarność z osobami chorymi i ich bliskimi, wesprzeć działania fundacji, które niosą pomoc w codziennej walce z chorobą, a także mówić głośno o potrzebie dbania o własne zdrowie. Różowy październik przypomina, że profilaktyka ratuje życie. Dlatego warto poświęcić chwilę dla siebie – umówić się na badanie, porozmawiać z bliskimi o znaczeniu wczesnej diagnostyki i dołączyć do tych, którzy wierzą, że wspólnie możemy pokonać raka. Czytaj dalej

Razem czy osobno ?

Separacja małżonków to temat, który często budzi wątpliwości, zwłaszcza gdy chodzi o jej znaczenie i skutki prawne. Czym tak naprawdę jest separacja i jakie zmiany w życiu małżonków mogą z niej wynikać?  Separacja małżonków – czym jest i jakie niesie za sobą konsekwencje prawne? W poniższym artykule postaram się wyjaśnić te zagadnienia, zwracając uwagę na to, jak separacja wpływa na relacje między małżonkami oraz ich sytuację majątkową. Co to jest separacja? Separacja jest instytucją prawną, która nie jest równoznaczna z rozwodem, ale pozwala na uregulowanie zarówno kwestii osobistych, jak i majątkowych pomiędzy małżonkami, gdy ich wspólne życie przestaje funkcjonować. Zasadniczym warunkiem jej orzeczenia przez sąd jest całkowity rozkład pożycia małżeńskiego. Rozkład ten nie ogranicza się jedynie do rozbicia więzi emocjonalnej, ale obejmuje również fizyczną (intymną) i gospodarczą stronę małżeństwa. Kiedy sąd może orzec separację? W odróżnieniu od rozwodu, który wymaga trwałego i nieodwracalnego rozpadu więzi, separacja daje możliwość ich potencjalnego odbudowania. Jednym z jej celów jest bowiem możliwość ponownego zbliżenia małżonków w przyszłości. Aby sąd mógł orzec separację, nie muszą być spełnione warunki trwałego rozkładu pożycia – separacja nie zamyka bowiem drogi do ponownego pojednania się małżonków. Należy jednak pamiętać, że w niektórych przypadkach sąd może uznać, że orzeczenie separacji mogłoby zaszkodzić dobru wspólnych dzieci lub być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Każdy przypadek jest oceniany indywidualnie, a sąd bierze pod uwagę okoliczności danego małżeństwa oraz potencjalne konsekwencje dla dzieci i całej rodziny. Jakie skutki ma separacja? Decyzja o separacji wiąże się z istotnymi zmianami zarówno w życiu osobistym, jak i majątkowym małżonków. Separacja wprowadza rozdzielność majątkową, co oznacza, że małżonkowie nie dziedziczą po sobie na podstawie ustawy i nie mają prawa do zachowku. Co więcej, sąd ma prawo do rozstrzygania kwestii takich jak: Wina za rozkład pożycia – sąd może wskazać, który z małżonków ponosi odpowiedzialność za zakończenie wspólnego pożycia. Wspólne mieszkanie – sąd orzeka, kto będzie korzystał ze wspólnego lokum lub jak podzielić majątek, jeśli nie spowoduje to opóźnień w postępowaniu. Władza rodzicielska i kontakty z dzieckiem – sąd podejmuje decyzję o tym, kto sprawuje władzę rodzicielską i jak będą wyglądały kontakty z dzieckiem. Koszty utrzymania i wychowania dziecka – ustalane są kwoty, jakie każdy z małżonków ma obowiązek ponosić na rzecz wspólnego dziecka. Warto również dodać, że separacja może pociągać za sobą obowiązek wzajemnej pomocy, zwłaszcza w sytuacjach, gdy jeden z małżonków potrzebuje opieki lub wsparcia materialnego. Kiedy separacja jest dobrym rozwiązaniem? Separacja może być sensowną opcją w sytuacjach, gdy małżonkowie chcą uregulować swoje stosunki prawne i majątkowe, ale nie wykluczają jeszcze możliwości odbudowy relacji w przyszłości. Jest to szczególnie istotne, gdy między partnerami następuje całkowity rozkład pożycia, ale mimo wszystko nie są gotowi na ostateczne zakończenie małżeństwa. Podsumowując, separacja stanowi wartościową alternatywę dla rozwodu, umożliwiając małżonkom regulację ważnych kwestii osobistych i majątkowych, a jednocześnie pozostawiając otwartą drogę do przyszłego pojednania. Czytaj dalej

Trwa przekierowywanie...

Trwa przetwarzanie ...

Twój kłos został poprawnie oddany!

Twój kłos został usunięty!

Wystąpił błąd podczas kłosowania. Twój kłos nie został oddany!

Plik jest zbyt duży, dozwolona wielkośc to max 10MB.

Aktualnie trwa modernizacja sklepu.
Zapraszamy już wkrótce!

Korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies.

Zamknij