Aktualności

1 2
Kłosuj Komentuj Ulubione

V Przegląd Kolęd Zapomnianych

V Przegląd Kolęd Zapomnianych- nasz mały jubileusz

 

      Jakże miło było się spotkać po raz piąty w sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej i Gimnazjum
w Ratajach Słupskich, gdzie serdecznie przyjęły nas Dyrekcje obu szkół: Pani Natalia Koper i Pan Krzysztof Eliasz.  Atmosfera była rodzinna i pełna ciepłych uczuć. „Kępianki” starały się wszystkich ugościć i jak najlepiej przyjąć. Do uczestnictwa w przeglądzie zgłosiło się 34 wykonawców w czterech kategoriach: indywidualnej- dzieci, zespołowej- dzieci, indywidualnej- dorośli, zespołowej- dorośli. Ostatecznie wystąpiło 31 wykonawców, najwięcej jak do tej pory. Wspaniale przeplatały się maleńkie dzieci, z tymi bardziej dorosłymi i tymi w pełni lat, a nawet w podeszłym wieku. Bardzo wzruszająca była ta wymiana pokoleń, bo o to przecież chodziło, gdy pomysł zakiełkował w naszych głowach
i sercach.   Silny skład wystawiło Ognisko Muzyczne działające przy GCK w Stopnicy pod wodzą Pana Mariusza Maligi. Równie mocna grupa reprezentowała Stowarzyszenie „Diamenty Powiśla”
z Oblekonia na czele z prezesem Tadeuszem Kołodziejem, liczni wykonawcy, to uczniowie Szkoły Podstawowej im. Jana Brzechwy w Ratajach Słupskich, a ponadto lokalne Domy Pomocy Społecznej, Stowarzyszenia i Goście z Pacanowa, Buska, a nawet Krakowa. Fantastycznie wypełnił się ten nieśmiały plan ożywienia lokalnej społeczności i wyciągnięcia z domów tych, którzy już dawno z nich nie wychodzili. Myślę, że wszyscy poczuli się potrzebni i ważni, bo zaproszeni do współtworzenia tej niecodziennej imprezy. Co roku przypominamy kolejne już dawno nie śpiewane kolędy i pastorałki, im bardziej zapomniane, tym wyżej oceniane przez jurorów.  W tym roku patronat medialny nad wydarzeniem objęło Radio Kielce, TVP Ponidzie oraz lokalna gazeta „Z Życia Gminy”.

     Wójt i Gmina Pacanów zaufali nam i obdarzyli znacznym wsparciem finansowym na promocję wydarzenia i nagrody, także Huta Szkła Gospodarczego Tadeusza Wrześniaka, Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie, Gminne Centrum Kultury w Stopnicy  oraz ogromna rzesza indywidualnych darczyńców: Ks. Tomasz Grajdek, Andrzej i Zofia Gądek, Krzysztof i Maria Dziekan, Robert i Marta Zagrajek, Barbara i Jerzy Furgał, Krzysztof i Danuta Bryk, Krzysztof i Jolanta Eliasz, Robert Gwóźdź, Jan i Janina Matyjas, Andrzej i Katarzyna Kapałka, Mirosław i Małgorzata Matuszewscy, Czesław
i Stanisława Żyła, Marcin i Agnieszka Czub, Dariusz i Edyta Jędo, Emilia Żyła, Rafał Żyła, Aneta i Dariusz Grusieccy, Halina Ścióg, Henryka Komasara, Tadeusz Olszowy, Mariusz i Ewa Maliga, Wojciech i Maria Wójcik, Ks. Jan Barna, Stanisław i Barbara Mrzygłód, Władysław i Krystyna Gaj, Stanisława Fortuna, Zofia Fortuna, Beata Mietłowska, Stefania Mietłowska, Raj Stefania, Szafran Stanisława, Szafran Paweł, Grażyna i Jacek Malisz, Stowarzyszenie K.G.W. „Kępianki”, mieszkańcy wsi Kępa Lubawska.
Każdy, kto wystąpił i pracował przy organizacji przeglądu otrzymał czekoladę z pamiątkowym napisem- rozdano ich 250 szt. Wszyscy zostali mniej lub bardziej obdarowani w zależności od uznania w pełni kompetentnej w tej dziedzinie Komisji Konkursowej. Zakupiono nagrody za kwotę ok. 2500zł,
a otrzymali je między innymi zdobywcy pierwszych miejsc wraz z charakterystycznymi już statuetkami w kształcie kluczy wiolinowych: Magdalena Kumorek, „Diamenty Powiśla”- dzieci starsze, Józef Leżoń
i Zespół „Nadwiślanki”. Poza nagrodami za II i III miejsca oraz wyróżnieniami, zostały w tym roku przyznane również nagrody specjalne: jedna ufundowana przez Proboszcza Parafii Rataje- Ks. Tomasza Grajdka i przyznana wybranej przez niego Pani Barbarze Guzik, cztery wytypowane przez organizatora, a otrzymali je: DPS Caritas w Ratajach Słupskich, Środowiskowy Dom Samopomocy w Świniarach, Zespół Zajęć Wokalnych Seniorów działający przy Buskim Centrum Kultury i „Kolędujące Aniołki z klasy II” ze SP w Ratajach Słupskich. Dodatkowo została przyznana możliwość nagrania płyty DEMO od GCK
w Stopnicy dla zwycięskich „Nadwiślanek” , a także dla „Kępianek”, jako prezent za udaną imprezę. Rozdaliśmy kolejnych 10 Kantyczek w celu upowszechniania starodawnych kolęd i pastorałek.
W czasie trwania pięciu edycji przeglądu, do rąk jego uczestników trafiło już ponad 40 egzemplarzy tej pozycji.

    Pięknie wystąpiły przed nami GWIAZDY WIECZORU- laureaci IV Przeglądu Kolęd Zapomnianych: Alesia Sazio, Beata Mietłowska, Duet Oliwia i Filip Broda oraz „Żabieckie Powiślanki”-ich występy uświetniły tegoroczny przegląd. Wspaniale zaprezentowały się „Diamenty Powiśla”- grupa młodsza oraz grupa starsza. Tym razem pokazały się z odmiennej, niż ludowa, strony i zatańczyły gościnnie dwa tańce nowoczesne w oparciu o niezwykle dynamiczną choreografię. Pięknie śpiewały dzieci
z obu oddziałów przedszkolnych przy SP w Ratajach Słupskich. To wszystko sprawiło, że nie można się było ani przez chwilę nudzić. Jednak najważniejszym elementem V Przeglądu Kolęd Zapomnianych byli wykonawcy: Sabina Nutowicz- Piechowicz, Magdalena Kumorek, Julia Legiecka, Oliwia Broda, Filip Broda, Oliwia Wybraniec, Dominika Nizioł, Julia Soja, Natalia Maliga i Kornelia Leżoń, Magdalena Nogaś i Dominika Wójcik, Grupa Przedszkolna „Biedronki”, „Kolędujące Aniołki z klasy II”, Marlena Pater
i Nina Banaś, „Diamenty Powiśla”- maluchy, „Diamenty Powiśla- dzieci starsze, „Ministranci
z Oblekonia”, Helena Żelazny, Ryszard Farmas, Barbara Guzik, Janina Zdziechowska, Maria Mazur, Krystyna Zaręba, Józef Leżoń, Środowiskowy Dom Samopomocy w Świniarach, Zespół DPS Rataje, Zespół DPS Słupia „Margaretki”, Zespół „Pacanowianie”, Zespół „Nadwiślanki”, Zespół „Diamenty Powiśla”, Zespół Zajęć Wokalnych Seniorów,  Karolina Bielacha i Maria Krawczyk, którzy zgłosili się do konkursu. Dziękuję im za to, że poświęcili swój czas, przygotowali się i przypomnieli nam wiele wspaniałych utworów, będących cenną częścią polskiej kultury kolędniczej.

      Pragnę podziękować Państwu pracującym w Komisji Konkursowej. Dziękuję naszym gościom
z Wojewódzkiego Domu Kultury w Kielcach, których przybycie jest dla nas dużą nominacją- Panu Jerzemu Gumuła- głównemu instruktorowi ds. upowszechniania muzyki w  Dziale Dziedzictwa Kulturowego i Panu Michałowi Stachurskiemu- starszemu instruktorowi ds. upowszechniania muzyki, także Pani Krystynie Pietrzyk z Oblekonia, Pani Karolinie Kępczyk- dyrektor Europejskiego Centrum Bajki w Pacanowie, Panu Krzysztofowi Eliaszowi- dyrektorowi SP im. Jana Brzechwy w Ratajach Słupskich. Dziękuję serdecznie za ich kompetentną i nieocenioną pracę.

      Dziękuję za patronat medialny Radiu Kielce oraz profesjonalną obsługę medialną TV Ponidzie
i Panu Robertowi Gwoździowi. Dziękuję również Panu Mateuszowi Włodarzowi i Panu Krzysztofowi Krawczykowi za użyczenie i obsługę nagłośnienia.

Nisko się kłaniam moim niestrudzonym współpracownikom, którzy stworzyli wszystkie dekoracje
i przygotowali salę na przyjęcie gości: moim drogim koleżankom „Kępiankom”, Panu Witoldowi Krawczykowi, Panu Tadeuszowi Mytychowi, Panu Stanisławowi Jamińskiemu, Panu Tomaszowi Kuchni, Panu Stanisławowi Pietrzakowi, Panu Ireneuszowi Tomalowi, Panu Andrzejowi Nedze, Panu Grzegorzowi Tomalowi, Panu Łukaszowi Tomalowi, Panu Dariuszowi Jędo, Panu Tomaszowi Krawczykowi, Panu Krzysztofowi Krawczykowi, Panu Przemysławowi Łuszczowi, Panu Waldemarowi Korbasiowi, Pani Małgorzacie Pyszka, Pani Barbarze Zawada, Pani Wiesławie Sobczyk, Pani Beacie Nasieniak, Pani Annie Wichór,  Panu Janowi Matyjasowi, Pracownikom i Pensjonariuszom DPS Caritas w Ratajach Słupskich.

Wszystkim z całego serca dziękuję i zapraszam na kolejną edycję naszego przeglądu. Do Siego Roku!

                                                                                                                Ewa Jamińska

Ewa J. z Stowarzyszenie - Koło Gospodyń Wiejskich "Kępianki"

Udostępnij na facebook!

Maria A. z Koło Gospodyń Wiejskich Ciuślice

ŚLICZNE ZDJĘCIA AŻ MIŁO POPATRZEĆ ,,GRATULUJE,,ŻYCZE POWODZENIA

0

12 sty 2016, 21:41:59

Przeczytaj również wszystkie artykuły z kategorii >

Październik miesiącem Świadomości ADHD: fakty, wyzwania i nadzieje

ADHD – czyli jak mieć supermoc, której nie można wyłączyć ADHD to jak mieć w głowie 37 zakładek otwartych jednocześnie… i nagle zaczyna grać muzyka, tylko nie wiadomo z której. To nie jest zwykła "rozkojarzona chwila". To raczej codzienne „idę po długopis i wracam z herbatą, książką i nowym planem na życie, ale bez długopisu”. ADHD to też:     • Mistrzostwo multitaskingu: robisz 5 rzeczy naraz i żadnej nie kończysz. Ale przynajmniej masz dobry plan, jak zrobić ich 20.     • Superkreatywność: Twoje pomysły są tak abstrakcyjne, że Elon Musk by się zawstydził.     • Impulsywność: Kupiłeś flaminga ogrodowego w listopadzie? No i co z tego, był na promocji! Październik to dla społeczności ADHD szansa  na opowieść, na widoczność, na lepsze zrozumienie. Choć dane mówią o wzroście diagnoz i zainteresowaniu, to równocześnie pokazują ogromne luki: osoby pozostające bez diagnozy, długie kolejki, nierówności regionalne. Nowoczesne metody diagnostyki (EEG, algorytmy), terapie niefarmakologiczne i zwiększona świadomość dają nadzieję, że w nadchodzących latach będzie możliwe lepsze wsparcie dla osób z ADHD — od dzieci, przez dorosłych, po osoby starsze. ADHD cechuje się trudnościami w utrzymaniu uwagi, impulsywnością i (często) nadpobudliwością. Objawy mogą się zmieniać z wiekiem, a u dorosłych często dominują problemy z organizacją, zarządzaniem czasem, zapominaniem i rozpraszaniem uwagi. Współwystępują często inne zaburzenia — lęki, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu, deficyty wykonawcze. W literaturze medycznej często podkreśla się, że ADHD to zaburzenie wielowymiarowe, z fizjologicznymi, genetycznymi i środowiskowymi korelatami. Warto o ADHD rozmawiać i lepiej zrozumieć!! Czytaj dalej

„Dzień Kartofla” z przytupem

Członkowie Zespołu Regionalnego „Pisarzowianki” mieli przyjemność wystąpić podczas wydarzenia „Dzień Kartofla”, które odbyło się 21 września w Muzeum – Górnośląskim Parku Etnograficznym w Chorzowie Imprezie towarzyszyło wiele atrakcji – zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. Licznie przybyli goście mogli nie tylko zapoznać się z dawnymi obrzędami i zwyczajami związanymi z uprawą i wykorzystaniem ziemniaka, ale także wziąć udział w różnorodnych warsztatach: malowaniu gipsowych odlewów, tworzeniu pieczątek z ziemniaka, zajęciach garncarskich, wykonywaniu ziołowych witraży oraz przygotowywaniu gniotków z mąki ziemniaczanej. Uroczyste otwarcie poprowadził znany prezenter Marek Szołtysek, który czuwał również nad przebiegiem interesujących prelekcji. Poruszano takie tematy jak: – „Jesień na wsi” – „Wszystko, czego nie wiemy o ziemniakach, a chcielibyśmy się dowiedzieć” – „Kiszonki – podstawowy składnik żywności dawnej wsi” – „Zioła i olejki eteryczne na jesienną słotę” – „Wiejskie rozrywki w jesienne wieczory” Na uczestników czekały również pokazy tradycyjnych wykopków, kiszenia kapusty, a także warsztaty kulinarne z ziemniakiem w roli głównej. Można było skosztować pysznych potraw regionalnych: prażonek, duszonek, babki ziemniaczanej czy pierogów, które serwowały panie z Kół Gospodyń Wiejskich z Pradliny, Golców, Poręby oraz inni wystawcy. Dużą atrakcją – szczególnie dla najmłodszych – były wykopki, wspólne szatkowanie i deptanie kapusty oraz liczne zabawy ziemniaczane. W tych wszystkich wydarzeniach aktywnie uczestniczyły członkinie zespołu „Pisarzowianki”. Zwieńczeniem dnia był występ na scenie skansenowskiej. Zespół zaprezentował się w dwóch odsłonach. Swoje solowe utwory wykonała nasza nowa członkini Weronika, a akompaniator Kuba porwał publiczność znanymi śląskimi przebojami. Serdecznie dziękujemy za zaproszenie Zespołu Regionalnego „Pisarzowianki” do udziału w tym wyjątkowym wydarzeniu organizowanym przez Muzeum – Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie. Tekst: C. Puzoń Zdjęcia: Kaja Czytaj dalej

"Kosmiczna Biblioteka Ludzkości"

Czy istnieje miejsce, gdzie zapisane są wszystkie myśli, uczucia i wydarzenia – przeszłe, teraźniejsze i przyszłe? W duchowych tradycjach Wschodu i Zachodu mówi się o takim źródle wiedzy – tajemniczych Kronikach Akaszy. Kroniki Akaszy to pojęcie, które od dziesięcioleci elektryzuje wyobraźnię mistyków, ezoteryków i entuzjastów duchowości na całym świecie. To koncepcja wywodząca się z tradycji teozoficznych i ezoterycznych, która zyskała popularność także w ruchach New Age. Czym jednak tak naprawdę są te mityczne „Księgi Duszy”? Czym są Kroniki Akaszy? Według wierzeń duchowych, Kroniki Akaszy to metafizyczny zapis wszystkiego, co kiedykolwiek się wydarzyło, dzieje się i może wydarzyć – obejmujący każdą duszę, myśl, emocję i działanie. To swoista kosmiczna biblioteka lub informacyjne pole świadomości, do którego – jak twierdzą niektórzy – można uzyskać dostęp. Dla porównania: wyobraź sobie bibliotekę, w której znajdują się wszystkie księgi zawierające historię twojej duszy – od jej pierwszego istnienia aż po możliwe scenariusze przyszłości. Pochodzenie i korzenie pojęcia Samo słowo „Akasha” pochodzi z sanskrytu i oznacza „eter” lub „substancję pierwotną”, z której – według starożytnych hinduistycznych wierzeń – wyłonił się cały wszechświat. W teozofii, szczególnie w pismach Heleny Bławatskiej i Rudolfa Steinera, Akasza została opisana jako nośnik uniwersalnej wiedzy – subtelne medium, które przechowuje wszystko, co kiedykolwiek istniało. W XX wieku tę koncepcję rozwinął m.in. Edgar Cayce – znany jasnowidz, który twierdził, że potrafił odczytywać informacje z Kronik Akaszy w stanie głębokiego transu. Założenia i charakterystyka Kronik Akaszy Wierzący w istnienie Kronik są przekonani, że każda myśl, działanie i emocja zostają zapisane w „polu Akaszy”. Odczytujący Kroniki – tzw. czytelnicy – utrzymują, że potrafią łączyć się z tym polem i uzyskiwać informacje dotyczące przeszłości, teraźniejszości, a nawet możliwych przyszłości danej osoby. Co na to nauka? Z naukowego punktu widzenia nie ma dowodów empirycznych potwierdzających istnienie Kronik Akaszy. Współczesna nauka nie uznaje metafizycznych zapisów historii duszy – traktuje je jako element duchowych wierzeń, a nie obiekt badań. Niemniej jednak dla wielu ludzi to właśnie duchowe doświadczenia są źródłem głębokiego sensu i życiowego kierunku. Jak uzyskać dostęp do Kronik? Według praktykujących duchowość, dostęp do Kronik Akaszy można uzyskać poprzez medytację, channeling (przekaz energetyczny), modlitwę lub specjalne techniki duchowe. Pracują z nimi często medium, jasnowidze oraz wyszkoleni czytelnicy Kronik. Ale nie chodzi tu o wróżenie z kryształowej kuli. Praca z Kronikami ma służyć samopoznaniu, rozwojowi duchowemu, uzdrawianiu emocjonalnemu i odkrywaniu własnej ścieżki duszy. Dlaczego ludzie sięgają po Kroniki Akaszy? Powody są różne – jedni szukają wglądu w swoje poprzednie wcielenia, aby zrozumieć obecne relacje, lęki czy wyzwania.  Częstym motywem jest też chęć zrozumienia „dlaczego coś się wydarzyło” – ale z perspektywy duchowej, a nie tylko psychologicznej czy logicznej. Dla wielu to właśnie odpowiedzi z Kronik Akaszy mają największą wartość. Niektórzy konsultują się z Kronikami w ważnych decyzjach życiowych – miłosnych, zawodowych, rodzinnych – z nadzieją na uzyskanie „wyższego prowadzenia”. Czy każdy może zajrzeć do Kronik? Duchowe nauki twierdzą, że tak. Każdy człowiek – niezależnie od wyznania czy pochodzenia – potencjalnie może połączyć się z polem Akaszy. Wymaga to jednak praktyki, czystych intencji oraz głębokiego zrozumienia etycznego wymiaru tej pracy. Dla jednych Kroniki Akaszy to metafora. Dla innych – realne źródło duchowej mądrości. Niezależnie od tego, jak postrzegamy tę koncepcję, jedno jest pewne: ludzkość od zawsze szukała sensu, kierunku i odpowiedzi. A Kroniki – prawdziwe czy nie – mogą być kolejnym narzędziem w tej wielkiej podróży poznania siebie. EwaKantor Czytaj dalej

Dzień Chłopaka! Spełnienia marzeń i odwagi!

Dziś obchodzimy Dzień Chłopaka – wyjątkowe święto wszystkich chłopaków, tych młodszych i starszych. To świetna okazja, by wyrazić wdzięczność, sympatię i po prostu powiedzieć: "fajnie, że jesteś!". W szkołach, domach i wśród znajomych często pojawiają się drobne upominki, życzenia czy żarty – wszystko po to, by umilić chłopakom ten dzień i sprawić, by poczuli się docenieni. Wszystkim chłopakom – tym małym i tym dużym – życzymy dużo uśmiechu, spełnienia marzeń, prawdziwych przyjaźni i odwagi, by zawsze być sobą. Sto lat! Dzień Chłopaka – skąd się wziął i jak go obchodzimy? Dzień Chłopaka, obchodzony w Polsce 30 września, to okazja, by złożyć życzenia, wręczyć drobny upominek lub po prostu sprawić radość wszystkim chłopakom – młodszym i starszym. Choć to nie jest oficjalne święto państwowe, cieszy się sporą popularnością, szczególnie wśród uczniów i studentów. Skąd wziął się ten zwyczaj i jak dziś wygląda jego obchodzenie? Krótka historia Dnia Chłopaka W przeciwieństwie do Dnia Mężczyzny (obchodzonego w Polsce 10 marca), Dzień Chłopaka skierowany jest głównie do młodszych przedstawicieli płci męskiej – uczniów szkół podstawowych, średnich i studentów. Trudno jednoznacznie określić genezę tego święta. Prawdopodobnie powstało na wzór Dnia Kobiet, jako nieformalna odpowiedź na marcowe święto pań, aby także chłopcy mieli swój wyjątkowy dzień. W innych krajach Dzień Chłopaka obchodzony jest w różnych terminach – na przykład w Japonii 5 maja, w Brazylii 15 lipca, a w Indiach 19 listopada, razem z Międzynarodowym Dniem Mężczyzny. Czytaj dalej

Trwa przekierowywanie...

Trwa przetwarzanie ...

Twój kłos został poprawnie oddany!

Twój kłos został usunięty!

Wystąpił błąd podczas kłosowania. Twój kłos nie został oddany!

Plik jest zbyt duży, dozwolona wielkośc to max 10MB.

Aktualnie trwa modernizacja sklepu.
Zapraszamy już wkrótce!

Korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies.

Zamknij