Historia

21 kwietnia 1934 roku oraz obecna data – październik 2015 roku, wyznaczają ponad 80-letnią historię Koła Gospodyń Wiejskich w Krzemienicy, której początkowe losy związane są z działalnością Kółka Rolniczego w Krzemienicy – zresztą tak jak w wielu

polskich wioskach. W Krzemienicy Kółko Rolnicze zostało założone w 1889 r. z inicjatywy księdza Andrzeja Karakulskiego. Organizacja powstała z potrzeby rolników i była powiązana nie tylko z historią wsi i rolnictwa, ale także z historią narodu i państwa polskiego, którego wtedy de facto NIE BYŁO. Celem działalności kółka rolniczego była zasada wierności obowiązkom wobec Ojczyzny i polskiej ziemi. Dlatego krzemieniccy mężczyźni zrzeszeni w organizacji kółka rolniczego podejmowali szereg inicjatyw 

patriotycznych i gospodarczych „ku pokrzepieniu serc” – wykorzystując m. in. 500-lecie zwycięskiej bitwy pod Grunwaldem, do budowania w każdej niemal wsi pomnika „Grunwaldu”, którego poświęcenie łączyło nie tylko mieszkańców, ale też było okazją zamanifestowania swojej polskości i patriotyzmu. We wszystkich inicjatywach brały udział kobiety, które początkowo wspierały swoich mężów, ojców, a później towarzyszyły ich pracy zorganizowaną pomocą jako kobieca organizacja.

 

 

 

   

 

Data	Ważniejsze wydarzenie charakteryzujące działalność kobiet KGW w Krzemienicy
21.04.1934r.	Zebranie kobiet przy Kółku Rolniczym w Krzemienicy. Na zebranie Kółka Rolniczego, mężczyźni zaprosili krzemienieckie kobiety oraz nauczycielkę z Albigowej, która była też instruktorką Okręgowego Towarzystwa Rolniczego (OTR), by pomogła założyć organizację. 28 krzemienickich kobiet założyło tego dnia Koło Gospodyń Wiejskich w Krzemienicy. Pierwszą prezeską Organizacji została Aniela z Barnatów Baranowa.
06.05.1934r.	Pierwsze samodzielne zebranie kobiet w ramach tworzącej się organizacji. Koło Gospodyń Wiejskich w Krzemienicy rozpoczyna prace związane z opieką nad osobami niepełnosprawnymi, niezaradnymi społecznie oraz prowadzi spis dzieci, które wymagają dożywiania w szkole. Organizują potrzebującym posiłki oraz potrzebną do ubrania odzież. Działalność kulturalna, łączy się z charytatywną. Pozyskane z pierwszej pracy fundusze, pomagają realizować się w niesieniu pomocy innym. Kobiety szukają w instytucjach, u wójta dodatkowych pieniędzy, same pieką, gotują ze swoich produktów rolnych.
10.06.1934r.	Udział 15 członkiń KGW w zjeździe kół w Albigowej.
29.07.1934r.	Zawiązanie Komitetu Pomocy Powodzianom z członków KGW, OSP, Kasy Stefczyka, Kółka Rolniczego i mleczarni co było odpowiedzią na długotrwałe ulewy, skutkujące lokalnymi podtopieniami.
10.-1.1934r.	Próby i przedstawienie inscenizacji dramatu „Żywot świętej Genowefy”; Jesienno-zimowy okres przełomu 1934 i 1935 roku sprzyja twórczości kulturalnej. Członkinie KGW w Krzemienicy postanawiają wystawić na deskach sceny Domu Ludowego spektakl pt: „Żywot świętej Genowefy”. Były to pierwsze przedstawienia, które mają swoją kontynuację w dzisiejszych czasach.
zima 1934 i 1935r.	Włączenie się do akcji ubierania i dożywiania dzieci w trudny zimowy czas
09.02.1935r.	Rozpoczęcie kursu trykotarstwa dla członkiń KGW. Kurs prowadzi Maria Welcowa.
lipiecsierpień1935r.	Założenie „Dziecińca”. Początkiem lipca 1935 roku na czas żniw KGW zorganizowało opiekę nad małymi dziećmi. Inicjatorką tego przedsięwzięcia była prezeska KGW – Aniela z Barnatów Baranowa. Instytucję opieki nad dziećmi nazwano „Dzieciniec”. Po finansową pomoc na realizację zadania zwrócono się do starosty Bogusławskiego, który produktami żywnościowymi (mąka, cukier, kawa,…) wsparł szczytny pomysł organizacji. Mimo, iż opieka była odpłatna i wynosiła od 70 gr do 1 zł, to dziennie korzystało z niej około 40 dzieci, którymi opiekowały się kształcące się w Łańcucie krzemienickie panienki oraz kolejno wyznaczone gospodynie. Lwią część obowiązków brała na swoje barki sama prezeska i młode dziewczęta, wykonując tę pracę nieodpłatnie.
listopad 1935 r.	Odegranie przedstawienia pt. „Róże świętej Elżbiety”
04.12.1935 r.	Rozpoczęcie kursu gotowania przez członkinie KGW pod kierunkiem Marii Prasołówny.
marzec 1937 r.	Wybory władz KGW: nową prezeską zostaje Józefa z Nyczów Welcowa, po Marii z Barnatów Baranowej i bardzo krótkim przewodniczeniu Zdebiowej.
11.11.1937 r.	Włączenie się w uroczyste obchody Święta Niepodległości.
13.01.1946 r.	Współorganizowanie uroczystego opłatka w Domu Ludowym razem z innymi organizacjami dla 300 osób.
05.05.1946 r.	Włączenie się w uroczystości Ochotniczej Straży Pożarnej z racji ich święta oraz poświęcenia motopompy.
czerwiec 1946 r.	Współorganizowanie przedstawień teatralnych, konkursów, deklamacji, zabaw tanecznych dla mieszkańców wioski.
06.10.1946 r.	Z innymi organizacjami przygotowano akademię ku czci poległych obrońców Warszawy. Recytowano m. in. patriotyczne wiersze J. Kluza „Wizera”. Odczytano listę poległych Krzemieniczan na wojnie. Odsłonięto ufundowane, pamiątkowe tablice poległym za wolność.
09.10.1949 r.	Zebranie sprawozdawczo-wyborcze: prezeską zostaje Zofia Kuźniarowa, a skarbniczką Aniela Barowa. Niestety kolejne lata, związane z politycznymi zmianami w kraju, stłamsiły inicjatywę wiejskich kobiet, zagubionych w ideologicznych meandrach
1958 r.	Reaktywowanie działalności KGW, w które angażuje się Antoni Frączek prosząc o pomoc Marię Lorenc z Łańcuta. Nową prezeską zostaje Jadwiga Frączek. Członkinie KGW włączaja się aktywnie w działalność kulturalną swojej wioski, która obchodzi uroczystości 600- lecia istnienia.
1963 r.	Do KGW w Krzemienicy przyjechała grupa kobiet z Tomaszowa Lubelskiego w celu poznania metod pracy działalności społecznej.
1963 r. - 1966 r	W Domu Ludowym Krzemienicy odbył się Powiatowy Zjazd Kół Gospodyń Wiejskich. Sukces – tak bardzo charakterystyczny dla propagandy socjalistycznego okresu PRL, w Krzemienicy okazał się realny. Wypracowane przez Organizację zyski, finansowały sferę kulturalną, wyjazdy i wycieczki krajoznawcze Członkiń. Kobiety nadal występowały na scenie, nawet wyjazdowo: w Łańcucie, Żołyni, Białobrzegach, Czarnej Handzlówce, prezentując takie sztuki jak: „Koziołeczku”, „Zaśnij oczko”, „Jaś i Małgosia” czy „Dzikie łabędzie”.
Lata 1966 - 1977	W latach 1960 - 1970 Koło Gospodyń Wiejskich w Krzemienicy liczy około stu Członkiń i był to okres intensywnej pracy, wielu inicjatyw, które zmieniały wizerunek wioski i poszczególnych domostw. Jadwiga Frączek jako prezeska potrafiła przekonać właścicieli rozdrobnionych, mało efektywnych gospodarstw, do uprawy bardziej opłacalnych warzyw oraz krzewów. Uczono się ogrodnictwa, zakładania inspektów z sadzonkami. Sprzedawano kurczęta, organizowano kursy pieczenia, gotowania, szycia. Zapraszano instruktorów z prelekcjami i wykładami. Zakupiono dwa siewniki do warzyw, okna i skrzynie inspektowe, beczkę i pompę do gnojówki, 2 pralki. Zaangażowano m. in. Henryka Frączka z Soniny, by poprzez szkolenia i kursy specjalistyczne uzupełnił wiedzę teoretyczną oraz praktyczną mieszkańców Krzemienicy z zakresu ogrodnictwa i specjalistycznego rolnictwa. Nawiązano współpracę z Zakładami Przetwórstwa Owocowo - Warzywnego „ALIMA” w Rzeszowie, celem zbytu wyprodukowanej żywności. Prezeska KGW oraz niektóre czołowe aktywistki prężnie działające, włączają się w obrady organizacji nawet na krajowych zjazdach kół w Warszawie.
24.02.1979 r.	Kolejny Jubileusz KGW. Organizacji przewodzi Helena Kruczek. Później funkcje przewodniczących pełnią też: Maria Szczęch, Alicja Gwizdak i Elżbieta Paczocha.
15.01.1981 r.	Zebranie sprawozdawcze – wnioskowano o zakup nowych naczyń do wypożyczalni, nowych stolików, krzesełek.
1982 r.	Zajęcie zespołowo I miejsca w konkursie „Więcej owoców, warzyw i kwiatów” oraz III indywidualnie przez Zofię Cisek.
Czerwiec 1983 r	„Spotkanie Trzech Pokoleń” – działaczy ruchu spółdzielczego GS w Czarnej z okazji 35-lecia spółdzielczości.
22.01.1987 r.	Zebranie sprawozdawczowyborcze: nowo wybrany Zarząd z przewodniczącą Marią Brodziak inicjuje wyjazd do kina, uzupełnia wyposażenie wypożyczalni naczyń, rozprowadza pisklęta. Powstają inicjatywy modernizujące Krzemienicę.
19.05.1991 r	Zebranie i włączenie się w prace przed oddaniem Domu Kultury do użytku publicznego po przeprowadzonym remoncie.
1991 r. – 2000 r	KGW organizuje imprezy okolicznościowe; spotkania opłatkowe, Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, obchody 600-lecia parafii, zaprasza członkinie i seniorki KGW na integracyjne spotkania służące wymianie doświadczeń, sprzyjające wspomnieniom, wręcza listy gratulacyjne i podziękowania zasłużonym działaczkom.
1991 r. – 2000 r.	Przełom wieków w działalności KGW w Krzemienicy jawi się jako okres reaktywacji działalności kulturalnej. Wykorzystując talenty członkiń powstaje mini teatr specjalizujący się zwłaszcza w występach kabaretowych i inne grupy bawiące swoimi występami zgromadzoną publiczność. Na różnych spotkaniach okolicznościowych mieszkańców Krzemienicy organizowane są wieczornice i spotkania z ciekawymi ludźmi.
1992 r. – 2000 r.	Kolejna przewodnicząca Zofia Cisek organizuje spotkania, wykłady, prelekcje nt żywienia. KGW rozprowadza grzybnie boczniaka, kurczęta, uzupełnia wypożyczalnię naczyń, organizuje spotkania opłatkowe. Od stycznia 1995 r. cykliczne imprezy kontynuuje prezeska Anna Drabicka.
27.01.2001 r. – 2015 r.	Ster kierowania organizacją przejmuje Krystyna Guzek: KGW współpracuje z OSP, z Teatrem Dramatycznym i innymi organizacjami w środowisku lokalnym, włącza się w uroczystości parafialne, gminne, powiatowe i wojewódzkie; bierze udział w konkursach ogłaszanych przez inne koła, promuje produkty regionalne, wystawia na konkursach Kronikę KGW, wieńce kwiatowe, produkty żywnościowe, które są dostrzegane i nagradzane przez Jury. itp.

 

Autor:  Zdzisława Liebchen

 

Krystyna G. z Koło Gospodyń Wiejskich w Krzemienicy-"Krzemieniczanki"