mojaWieś.pl - Portal Kół Gospodyń Wiejskich i Mieszkańców Wsi

Kulinaria

Polska

12 gru 2019

1 9

Ryba w sosie czekoladowym z kawiorem i cytryną

Ryba w sosie czekoladowym z kawiorem i cytryną. Szlachetna ryba typu sandacz, łosoś, halibut

Składniki:

500 g fileta z ryby np. polędwica z dorsza
300 ml słodkiej śmietanki
1 łyżka czarnego kawioru
garść szczypiorku
2 cytryny
½ czekolady białej E.Wedel
1 kieliszek białego wina
sól i pieprz do smaku
150 ml bulionu
1 łyżka masła

Przygotowanie:

Krok 1: Filet ułożyć w naczyniu do zapiekania. Z cytryny zetrzeć skórkę, a następnie doprawić rybę solą i pieprzem oraz sokiem z cytryny. Całość wstawić do piekarnika rozgrzanego do 180°C na 15-20 minut.

Krok 2: Na patelnię wlać wino i poczekać, aż odparuje cały alkohol. Dodać słodką śmietankę, skórkę z cytryny oraz bulion i następnie zagotować. Dorzucić posiekany szczypiorek oraz sok z cytryny i dokładnie wymieszać. Następnie zestawić sos z kuchenki.

Krok 3: Czekoladę białą E.Wedel, masło oraz kawior wrzucić do gorącego sosu i mieszać delikatnie do momentu aż czekolada się rozpuści, a kawior wymiesza z pozostałym sosem. Upieczoną rybę podawać z sosem.

Smacznego! :)

Redakcja mojaWieś.pl ..

Beata S.

Do odważnych świat należy. Zrobiłam, cała rodzina jadła i wszystkim smakowało.

0

17 cze 2019, 12:14:30

Przeczytaj również wszystkie artykuły z kategorii >

Koło ARIMR - w Sercu Wsi

Kochani, miło nam poinformować, że odebraliśmy dyplom i nagrodę za udział w konkursie "Koło ARiMR - w sercu wsi". Teledysk nagrany przez nasze KGW został wyróżniony i zajął miejsce tuż za podium. Celem konkursu było spopularyzowanie działalności Kół Gospodyń Wiejskich na rzecz lokalnych społeczności wiejskich. Zaszczytne 4 miejsce cieszy nas bardzo i mobilizuje do jeszcze większej aktywności, bo dzięki temu możemy promować kulturę i tradycje regionalną. Dzięki dofinansowaniu z ARiMR udało nam się kupić te piękne stroje i korale, w których występujemy. Na facebookowej stronie KGW Skarżysko Kościelne obejrzycie wyróżniony klip. Pozdrawiamy wszystkich naszych sympatyków, życzymy szybkiego powrotu do normalności. Czytaj dalej

24 sty 2021 |

kieleckie

Dziś i jutro świętujemy!

21 stycznia 2021 obchodzimy Dzień Babci. Dzień później, 22 stycznia przypada Dzień Dziadka. Czego im życzyć w dniu ich święta? Na pewno dużo zdrowia i wytrwałości w tych trudnych dla nas wszystkich czasach! Wielu okazji do uśmiechu, rodzinnego ciepła oraz pociechy z wnucząt! Korzystając z okazji przytoczymy również wiersz: Kochani, dziś okazja rzadka. Mamy Dzień Babci oraz Dziadka. Jak wiecie jest ich razem czworo, co można sprawdzić, gdy się zbiorą. Wciąż mówią wtedy o tych latach, gdy jeszcze dzieckiem był mój tata. A nasza mama bez swych lalek do łóżka iść nie chciała wcale. A teraz, jak ten czas wciąż leci! Cieszą się z dzieci swoich dzieci. I myślą widząc ich gromadkę, że miło babcią być i dziadkiem. Więc dziś spróbujcie zapamiętać. Czym są dla dziadków ich wnuczęta? I pięknej szansy nie przegapcie: kochajcie dziadków swych i babcie. Czytaj dalej

21 sty 2021 |

Polska

Z wizytą w powiecie bielskim

Dziś zapraszamy na rozmowę z panią Magdaleną Więzik o pięknej cząstce naszej ojczyzny jakim jest powiat bielski. Czy można tam wypocząć i co można zwiedzić - o tym dowiecie się z materiału. Czytaj dalej

16 sty 2021 |

Polska

Weź udział w przeglądzie kolędniczym!

Z inicjatywy Okręgu Bielsko-Biała mamy przyjemność zaprosić wszystkich do udziału w organizowanym przez nas Internetowym Przeglądzie Kolędniczym. Zadaniem uczestników, zarówno indywidualnych, jak i grupowych, jest nagranie maksymalnie 5 minutowych filmików z zaśpiewanymi 2 kolędami. Termin nadsyłania nagrań to 24 stycznia 2021. Zgłoszenia przyjmowane są drogą mailową w postaci załącznika z nagraniem lub linkiem do nagrania na YouTube, na adres: e.bagnowska@mojawies.pl. W przypadku zgłoszeń indywidualnych prosimy o dołączenie imienia, nazwiska, miejscowości oraz regionu. W przypadku zgłoszeń grupowych prosimy o nazwę swojej organizacji, miejscowości, regionu oraz imię i nazwisko osoby reprezentującej. Weż udział i pokaż się całej Polsce! Czytaj dalej

12 sty 2021 |

Polska

KULIGI W KARNAWALE

Karnawałowe kuligi Ruszano zawsze z fantazją...... Najpiękniejszymi zabawami karnawałowymi, były oczywiście kuligi. Przygotowywano się zawsze do nich bardzo starannie, a mięso do pieczenia na kuligowym ognisko, szykowano już od listopada. Czekano na dobrą pogodę Planowanie kuligu rozpoczynano wtedy, gdy w miarę ustabilizowała się pogoda. Nie mogło być za dużego mrozu, ani też śniegowej zamieci. Ustalano oczywiście wcześniej przebieg trasy, tak aby po drodze można było zabrać kolejnych uczestników kuligowej zabawy. Nie chodziło tu oczywiście o byle jaką przejażdżkę po lesie. Kuligi w siedemnastym i osiemnastym stuleciu, przypominały prawdziwe eskapady, trwające nieraz kilka dni. Wymagały one niemałych przygotowań i starań. Należało wówczas wybrać miejsce skąd wyruszał kulig, a także opracować trzeba było punkty postojowe i wybrać dwór, w którym kończyła się cała impreza. Trzeba było wiedzieć.... Należało także wtedy dokładnie wiedzieć, jakie panowały w danej okolicy stosunki międzysąsiedzkie, by nie narazić nikogo na nieprzyjemności podczas postojów kuligu. Młodzi, nieżonaci mężczyźni w trakcie kuligu zamierzali odwiedzić sąsiadów mających córki na wydaniu. Dla dorastających dziewczyn była to nie lada okazja, aby spotkać miłość swego życia, albo po prostu znaleźć przyzwoitego kandydata na męża. Podczas krótkich postojów, częstowano uczestników kuligu gorącym bigosem, zaś przy zakończeniu całej imprezy delektowano się pieczonym mięsem na ognisku. Podawano też zawsze rozgrzewający bulion lub barszcz, kapuśniak z kiszonej kapusty z kawałkami słoniny i mięsa. Podawano też i sosy zakrapiane suto alkoholem, w postaci wina czy mało słodkiego miodu. Często zatem młode panny chcąc zapoznać fajnego chłopaka, roznosiły poczęstunek po gościach, aby choć przez chwilę popatrzeć na ewentualnego kandydata do jej ręki. A zimy były srogie Zimy w owym czasie bywały bardzo srogie, więc ubiór do sań musiał być ciepły. Zakładano wówczas futrzane czapki, narzucano na kontusze obszerne podbite futrem baranów lub lisów szuby czy nawet kożuszkowe bekiesze. Dłonie chowano w futrzanych mufach. Po zajęciu miejsca w saniach, można było dodatkowo okryć się grubą baranicą. Wygląd zaprzęgu zależał nie tylko od zamożności właściciela. Musiał być on dopasowany do trasy. Jeśli przeważały wąskie drogi leśne, używano sań mniejszych ciągniętych przez jednego konia. Drewniane sanie posiadały nieraz piękne zdobienia, którymi były kolorowe ptaki, niedźwiedzie, a nawet syreny. Ruszano zawsze z fantazją, zabierając ze sobą muzykantów. Przy blasku pochodni Późnym wieczorem i nocą, pochodnie oświetlały drogę kuligowi. Wszyscy chcieli zobaczyć kolorowy i piękny kulig, zatem na głos dzwonków zaprzęgowych, nawet bose dzieci wybiegały z domów, aby podziwiać to niebywałe zjawisko. Kuligi były świetną okazją do nawiązywania bliższych znajomości. Czasem właśnie wtedy rodziły się prawdziwie gorące uczucia, a i niejednokrotnie dochodziło tam do zaręczyn. Ewa Michałowska- Walkiewicz Czytaj dalej

11 sty 2021 |

kieleckie

Korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies.

Zamknij